Monday, December 27, 2010

TERUG NAAR DE BOVENWINDSE EILANDEN

6 december 2010

Al een paar dagen lijkt het erop dat er deze week oostelijke winden komen. Dus wordt het tijd voor ons om te vertrekken in dit kleine “weather window”. De hele dag zijn we bezig het schip vaarklaar te maken voor de overtocht.

Deze week ben ik steeds op zoek naar oude kaas wat nergens op het eiland te krijgen is, maar gelukkig de dag voor we vertrekken ligt het weer in de schappen en haal ik meteen maar drie grote, oude kazen uit Holland, want de cheddar op de noordelijke eilanden is echt niet te eten. Verder wordt er natuurlijk ook proviand voor onderweg ingeslagen en wat Nederlandse lekkernijen. s' Middags maken we de boot zeilklaar en om 17:00 uur varen we nog even naar Habitat om Karin en Roger dag te zeggen. Ze nodigen ons uit om te blijven eten en daarna nemen we afscheid en hopen elkaar volgend jaar weer te zien.

Nog geprobeerd mijn jarige broertje te bellen maar dat lukt jammer genoeg niet.

7 december 2010

Al vroeg zijn we uit de kooi om eerst nog diesel te tanken voor we vertrekken.

Voordat we losgooien komt de bemanning van de “Zwerver” nog even langs om afscheid te nemen. We zien ze voorlopig niet weer. Hun volgende trip gaat naar Cuba.

Als we goed en wel bij de pomp liggen en de slang aan willen pakken, zegt de pompbediende opeens: “Ooh, we hebben geen diesel vandaag. De tankwagen is niet gekomen!” Nou moe!

Dan maar zonder extra diesel. We willen nu eindelijk wel vertrekken.

We varen de haven uit. Hijsen de zeilen en varen eerst om de westpunt van Bonaire, daarna hebben we goede oostenwind en de zeeën zijn gelukkig vrij vlak.

Kim heb ik een drankje gegeven zodat die niet de hele reis ziek zal zijn wat soms gebeurt als we scherp aan de wind in varen.

s' Nachts worden we door een sterke stroming weggezet. We varen niet erg snel doordat er weinig wind is en varen richting de Mona passage.


8 december 2010

Vandaag liggen we weer een stuk beter op koers maar we zijn wel constant de koers aan het bijstellen om zo hoog mogelijk te kunnen blijven varen. Er staat nu gelukkig een uitstekende wind.

s' Nachts hebben we weer weinig wind en zetten de motor bij. Op deze manier drijven we niet te veel uit de koers.


9/10 december 2010

Vandaag ruimt de wind langzaam in zuidelijke richting. Voor de zekerheid houden we iets oostelijker aan dan de ideale koers. Dit voor het geval de wind weer gaat krimpen.

We knetteren de hele dag door s' nachts komen we langs St. Croix en als ik wakker word varen we al bijna de haven van Charlotte Amalie op St. Thomas binnen.

Om 10:00 uur gooien we het anker in de baai en hebben er dan een reis van 481 mijl achter de rug.

Deze tocht viel me 100 procent mee. Ik keek er een wel een beetje tegenop. Je vaart scherp aan de wind en dan kun je weinig met een kind doen op zo’n scheef hangende boot. De zeilen worden opgedoekt en de dingy te water gelaten om naar de kant te gaan en in te klaren. Gelukkig deze keer geen problemen, natuurlijk wel heel vriendelijk blijven en beleeft ja knikken als ze iets vragen.

Als we ingeklaard zijn gaan we met Kim even naar de Mc Donalds, niet om het eten maar voor de speeltuin. Kim vind dit prachtig en wij vinden dat ze het wel heeft verdiend na drie dagen stuiteren op de boot.


12 december 2010

Kim en ik willen even benen strekken in de stad. Als we aankomen horen we een gezellig muziekje over de baai galmen. Er speelt een bandje 'de beachbums' bij Legs.

We gaan eerst een eindje wandelen en daarna halen we een drankje op het terrasje bij de band. Er worden liedjes voor Kim gezongen. Ze durft dit keer niet te dansen. Veel bekenden komen even gezellig met ons kletsen en Kim helpt de bartender de drankjes weg te brengen.


13 december 2010

Na het tanken zeilen we(dit keer zonder onze GPS die alleen streepjes op het scherm heeft???) richting St. John. Via Fancis Bay and Round Bay eindigen we uiteindelijk in Coral Bay waar het echte leven weer gaat beginnen.


CARIBISCHE SWING PIETEN

En eindelijk is het dan zo ver! Vandaag komt Sinterklaas aan.

Ik ga eerst op pad om wat boodschappen en de eerste cadeautjes te kopen. Het regent verschrikkelijk hard en ik kom kletsnat weer terug op de boot maar wel met zes lekkere Nederlandse lekkerbekjes!

Om half twee gaan we naar de kade om Sinterklaas te verwelkomen. Wat!! Er is geen kop te bekennen. We vragen bij het douanekantoor waar Sinterklaas blijft. Daar vertellen ze dat Sinterklaas vanwege de overvloedige regen niet per boot aankomt maar dat hij vanmiddag om 3 uur naar de sporthal komt.

Dus gaan we maar op weg naar de sporthal, die ligt dicht bij de Marina en leggen we de dingy daar aan. Het is daar een drukte van jewelste. Allemaal kindertjes lopen zenuwachtig door de zaal. Er is van alles en nog wat georganiseerd. Er zijn spelletjes voor de kinderen waar ze cadeautjes of een zakje snoep mee kunnen winnen en andere kinderen staan te dansen op de muziek.

Opeens is daar luide Caribische muziek en allemaal Pieten komen swingend in een lange rij de zaal binnen. Achter hun aan loopt een hele statige Sinterklaas.

Het is één groot feest. Kinderen zingen en doen dansjes voor Sinterklaas en de Pieten doen een dansje voor de kinderen. Dan zijn er nog kinderen van een school die rijmpjes opzeggen. Omdat het in het Papiaments is verstaan we er niets van en gaan we na een tijdje maar terug naar de boot.

s Avonds worden de flippers onder een half openstaand luik gezet en uit volle borst zingt Kim wel vier Sinterklaas liedjes. Ze zal wel denken, hoe meer liedjes hoe meer cadeautjes. Een paar liedjes worden veranderd van “en rij dan niet stilletjes ons huisje voorbij” naar “en vaar dan niet stilletjes ons bootje voorbij”. De hele week staat in het thema Sinterklaas zowel de schoollessen als op de boot.

Bas gaat naar de tandarts. Hij heeft al maanden last van zijn kiezen die volgens hem niet meer goed op elkaar sluiten en pijn doen. Bij de tandarts ontdekken ze dat Bas een ontsteking in zijn verstandskies heeft en die wordt getrokken. De volgende dag nog even terug voor twee vullingen en klaar is hij weer.

Maandag gaan Kim en ik even naar de speeltuin en daar ontmoeten we de Sint. Het is hier zeker de gewoonte dat de kinderen de Sint vaak zien. In de week dat hij er is zie je hem constant rondrijden in een rode jeep met vijf Pieten achterin die pepernoten gooien en liedjes zingen in het Papiaments.

Terwijl Kim en ik in de speeltuin spelen, gaat Bas de voetbalwedstrijd tussen Barcelona en Madrid in Lee’s Place zien.

Aan het eind van de week houdt het eindelijk op met regenen en kan Bas beginnen met de klus aan de boten van Habitat. Roger komt hem al vroeg ophalen. Hij draait zijn boot met de kont naar onze boot en Bas kan zo van ons platvorm met al zijn gereedschap op de duikersboot stappen, best handig.


Na twee dagen is die klus weer geklaard en worden we uitgenodigd om bij de baas Jack te komen te BBQ-en. Hij is een Amerikaan en die weten echt wel hoe het vlees lekker klaargemaakt moet worden. We komen dan ook rond als een tonnetje terug op de boot. Terwijl wij zitten te smullen is Kim met Harley, de kleinzoon van Jack aan het spelen.



Sinterklaasdag komt Wiro vragen of we meegaan naar de ezels. Er is hier een ezelopvang die zieke zwakke en achtergelaten ezels vangt en verzorgd.

We moeten door diepe modderpoelen om er te komen en soms denken we dat we dat niet gaan halen en blijven steken in de prut.

Kim vindt de ezels wel leuk maar ook wel een beetje groot. Vroeger pakte ze ze zo bij de snuit. Dat is nu een beetje over.

Ze mag een knuffel van me uitzoeken waarvan de opbrengst voor het goede doel (de ezels) is. Dat word natuurlijk een knuffel ezel.

Gelukkig halen we het de terugweg ook en tegen de avond zijn we terug op de boot waar Bas alles klaar heeft gezet voor Sinterklaas avond.

Als het donker wordt zitten Kim en ik bij de tafel rustig naar een filmpje te kijken dan wordt er opeens op de boot gebonsd, pepernoten vliegen ons om de oren. Kim is zeer onder de indruk en zit met grote ogen op de bank naar de rondvliegende pepernoten te kijken.

Als we even buiten gaan kijken of Piet misschien nog in de buurt is, zien we een grote zak cadeautjes staan. Yeah!!!

Kim is helemaal in haar nopjes en na het uitpakken zit ze nog even lekker te spelen, daar was alle tijd voor. Het uitpakken is met zijn drietjes best snel afgelopen.



Wednesday, December 15, 2010

Regen in 'Nederlandse' gemeente Bonaire


Donderdag 18 november 2010

Bas wil vandaag gaan duiken. Hij belt Wiro via de VHF en ze spreken om 10 uur af bij ons aan boord. Ester wil vandaag ook mee en vrienden van hun zullen op dochtertje Jasmijn passen. Ze varen naar de kant. Wiro, Bas en Ester zoeken de vrienden maar kunnen ze niet vinden! Ze komen terug naar de Kim. Ester gaat terug naar hun schip “De Zwerver” en Wiro en Bas besluiten om dan maar een duikje achter onze boot te maken. Kim vindt het erg grappig te zien hoe papa achter de boot onder water verdwijnt. Als kim en ik met het schoolwerk bezig zijn horen we na ongeveer 45 minuten opeens allemaal gebubbel tegen de romp. De mannen zijn weer terug en hebben een leuke duik gehad, waarbij ze een lionfish, schildpadden en erg tamme papagaaivissen hebben gezien.

Na het eten zal Bas de ramen en deuren bij Leo gaan opmeten om er traliehekken voor te gaan maken. Jammer genoeg komt het niet zo ver want om 13:00 uur begint het vanuit het zuidenwesten flink te waaien en binnen no time liggen we achter de mooring met de kont naar de kant flink te stuiteren. Bij de boot naast ons knapt een van de mooringlijnen tot onze grote verbazing blijven ze er gewoon liggen en ze liggen nog wel aan een binnenmooring. Ze moeten het zelf maar weten. De Victory is net binnengekomen als de wind zo aanhaalt. Bij hun knapt ook een mooringlijn en we zien Jan Bart in het water tussen de hoge golven zijn lijntje repareren. Lekkere binnenkomst! De bemanning van de “Rebel”, waar we vandaag een borrel zouden drinken, belt en ze begrijpen dat we dus met dit weer liever niet van de boot willen. Ze liggen iets noordelijker dan ons en naast hun boot heeft een lokale mooring het begeven en een mooi zeilbootje ligt nu op de kant te rossen en wordt er zo niet mooier op. Vier uren later ruimt de wind langzaam naar het noorden en wordt het eindelijk weer een beetje rustig op de ankerplaats. We drinken er een biertje op en blijven vanavond maar even op de boot.

Zondag 21 november 2010

Bas is al een paar dagen bezig om traliehekken te bouwen voor Roger en Leo. De stalen hekken worden voor de deuren en ramen van het huis geïnstalleerd. Op Bonaire wordt geregeld ingebroken en het is dus verstandig om je huis goed te beveiligen. Leo wil graag dat Bas ze plaatst. Dus is hij de hele middag op pad. Kim en ik ruimen de boot op, doen de was en plonsen daarna in het water. Om half 6 horen we een dingy aankomen. Het zijn Jan Bart en Monique: “hebben jullie tijd?” Tuurlijk! Gezellig! Zodra ze aan boord zijn laat Kim trots al haar schoolwerkjes zien. Jan Bart en Monique staan flink te beren hoe mooi het wel is. Wel erg fijn, want er zijn geen pake's beppe's, ooms of tantes in de buurt die het kunnen doen. Dan roept Bas op de walki talki dat hij klaar is. Jan Bart biedt aan hem op te halen en hij geniet onderweg van Kim die helemaal aan de dingy gewend is en dikke lol heeft als ie over 'kleine' golfjes racet. Als Kim en de mannen terug aan boord zijn openen we een flesje wijn, en nog één en nog één. Het is weer erg gezellig en het wordt weer erg laat!

De rest van de week moeten we het rustig aan doen. Bas kan niet aan het werk want het regent elke dag dat het spoelt. Sinds Bonaire een gemeente van Nederland is geworden is het weer ook echt Nederlands geworden. Veel regen en grijze luchten en daar wordt natuurlijk flink over geklaagd.

Wel kan Bas wat kleine klusjes doen voor Herman en Rian op het zeilschip de “Lyra”. Er zijn wat dingen stuk die Bas repareert. Herman en Rian zijn echt leuke reizen aan het maken. Daarbij vergeleken zijn de Cariben saai. Ze zijn al in Groenland geweest en gaan straks vanuit Sint Maarten naar Brazilië zeilen om van daaruit naar het zuiden te varen en de 60ste breedtegraad te kruisen. Antarctica. Brrrr.


We doen nog een avondduik met Jan Bart, Fenneke, Bas en ik. Gelukkig wil Monique even op Kim passen. Ik ben met de duik net een Jojo. Ik heb een nieuw jack en moet er even aan wennen. We hebben natuurlijk de laatste 5 jaar niet veel gedoken. Zodra we onderwater zijn zweven er twee joekels van tarpons om ons heen ze komen echt dicht bij Jan Bart heeft zelfs een bij de staart gepakt. In het begin vindt je dit leuk om eens mee te maken maar op het eind van de duik wil je ook wel eens gewoon op een visje schijnen zonder dat daar meteen een tarpon voor zweeft. Op het rif zien we een Caribische inktvis aan het werk. Hij probeert met zijn netje tussen zijn tentakels visjes te vangen. zodra hij in de schijnwerpers komt en zeker in het licht van het nieuwe lichtbaken van Bas, probeert hij door een heel dun spleetje weg te kruipen. Tot onze grote verbazing lukt dit ook nog. Wurm, wurm en ploep, weg is hij. Na een uur zijn we weer boven. Een leuke duik, dat was lang geleden!

Aan het eind van de week verkassen we de boot om weer eens te kunnen internetten. De Victory, de Rebel en nog wat boten zijn vertrokken en dus er is weer voldoende plaats aan de moorings.



Friday, November 26, 2010

Rollebollen bij Bonaire

woensdag 2-11-2010

We liggen nog steeds in het Spaanse Water in afwachting van een gunstige wind. Het hoost, het water valt met bakken uit de lucht. En nu héél snel de dingy leegscheppen. De slippers drijven er al bijna uit!!! Kim en Bas regelen dit even en zijn allebei drijfnat van het keetlellen met het water. Kalki is weer zo min als pudding, de koorts is weer terug en ze wil niet eten. Ik maak van de kattenbrokjes een papje en probeer haar te voeren. De klodders hangen tot aan het plafond. Bas doet een klus voor een zeiler, terwijl Kim en ik school doen. Nadat Bas het gerepareerde onderdeel naar de werf heeft gebracht, klaart hij bij de Customs weer in. Door de invloeden van de hurricane waait de wind uit het westen en kunnen we niet aan de mooring bij Kralendijk liggen. We gaan echt niet met de boot liggen rollebollen voor Bonaire. Het blijft de rest van de dag miezeren.

donderdag 3-11-2010

En na al die regen komen de mosquito's. Zodra het een beetje waait gaat het wel maar als de wind gaat liggen komen ze met hele hordes op de boot, onze windscoop wordt dan een muggenscoop... Je wordt helemaal gek van die beesten en ze zijn ook nog gevaarlijk. Je kunt van hun prikken goed ziek van worden. Ze zijn de dragers van de knokkelkoorts of denque fever, waar je hoge koorts, uitslag en in de ergste gevallen inwendige bloedingen van kan krijgen. Nou lekker dan.


vrijdag 5-11-2010

We moeten boodschappen doen! Als je dan geen auto hebt, kun je hier de shuttle bus nemen. Deze busjes worden door de supermarkt ingezet zodat de mensen die op hun boten in het Spaanse Water wonen bij hun de boodschappen kunnen doen. Om 10 uur is het dingydock helemaal afgeladen. Er zitten maar twee kikkers aan iedere kant van het dock en daar hangen wel 20 dingies met kettingen en kabels aan vast. Dringen geblazen. Om 10 uur vertrekt de bus naar supermarkt “Het Suikertuintje”. Het is ongeveer een kwartier rijden en dan krijg je daar een uur om je boodschappen te doen. Op de terugweg is het proppen geblazen want dan moeten al de mensen met hun boodschappen de volle bus in. Terug op de boot eten we lekker een soepje want we eten tegenwoordig tussen de middag warm en dat bevalt prima. Kim eet veel beter en we gaan niet met zo'n volle maag op bed. Na het eten komt Mathilde van de 'Lonely Planet' even langs om naar Kalki te kijken die nog steeds koorts heeft. Mathilde is dierenarts en ik had haar even wat dingen gevraagd, maar ze wou toch zelf even kijken. Om dat Kalki niet op de antibiotica reageert kunnen het veel dingen zijn. Ze kan er niet veel van zeggen. Wel raadt ze aan om vloeibaar voedsel te halen dat vinden katten lekker en ze eten het gemakkelijk (ha, nergens te vinden op zo'n eiland..) Dan maar gewoon doorgaan met dwangvoeren en afwachten.. Half 6 gaan we naar happy hour bij Norman's Place in de vissershaven en het is weer beregezellig..

zaterdag 6-11-2010

Vanmorgen zijn we uitgenodigd op de 'True Blue' van Ton en Dominique voor een bakje koffie en tompoezen, mjammie. Kim mag de twee honden voeren en is helemaal in haar nopjes totdat ze vergeet dat je een hondje van de platte hand moet voeren. Een zachte hap in de vingers, dat is wel even schrikken. Dominique laat de boot even zien. Een 56' kits die ze in Engeland hebben gekocht. Ze heeft er op St. Maarten anderhalf jaar aan gewerkt. Het is echt mooi geworden. Oude houten wanden zijn nu glanzend wit geverfd. De robuuste donkere houten deuren zijn vervangen door plexiglas schuifdeuren, alles is mooi opgeschoond het ziet er echt super uit. Terug op de boot gaat Bas bezig met Kim haar schoolkast. Nu we met school zijn begonnen is het handig om een kast te hebben waar Kim zelf haar spullen in kan bewaren. Ondertussen kook ik spaghetti en speelt Kim met haar knikkerbaan. Dan begint het weer te hozen en kunnen de tanks weer worden gevuld. Het goede nieuws van deze dag is dat Kalki zich beter voelt. Ze eet weer wat maar is nog erg benauwd.

Zondag 7-11-2010

Deze nacht is het heerlijk koel en we slapen als rozen tot we opeens door een harde bons wakker worden. Tot Bas zijn grote verbazing ziet hij door ons luik een extra mast op ons schip? Huh? Binnen 2 seconden staan we beiden op dek in de stromende regen. Er ligt een zeilboot tegen de onze. Het anker van die boot is gaan krabben en het waaide helemaal niet eens hard. Het meneertje van de andere boot heeft geen haast om wakker te worden na 10 minuten hameren op zijn boot komt ie eindelijk naar buiten en denkt dat wij tegen zijn boot zijn aangebotst. Nee dus! We leggen dit uit en dan vraagt hij ons of we misschien stootwillen hebben. Ondertussen heeft Bas dit meneertje wel geschoten en zegt: 'Nee die hebben WIJ niet nodig'. Dan spoed hij naar binnen en haalt 5 stootwillen tevoorschijn! Het lijkt Bas beter om de boot vannacht naast ons te laten liggen. Je weet maar nooit waar zijn anker is en als hij ons anker er ook uittrekt gaan we allebei op drift in de spoelende regen. Zo gezegd zo gedaan. De bootjes liggen gezellig een nachtje naast elkaar en wij kunnen na al die koude regen op onze blote bast eindelijk weer in ons warme nestje duiken. De volgende morgen krijgen we en flesje rum voor het ongemak en meneertje vertrekt gelukkig zonder verdere problemen naar een ander plekje om te ankeren. Kim en ik gaan om 11:00 uur even naar de tweedehands markt, jammer genoeg zijn we veel te laat. We wandelen naar het quarantaine huis waar vroeger zieke zeelieden een tijd moesten verblijven om er zeker van te zijn dat ze geen enge ziektes op het eiland brachten. Het is een geweldig gebouw aan zee. De wind giert door open gaten waar vroeger ramen en deuren hebben gezeten. Wel een beetje spookachtig zo'n oud gebouw met die wind die er doorheen giert. Mooi object om te restaureren. Op weg naar de boot gaan we nog even langs de Victory en we spreken met Jan-Bart af om ‘s middags nog even te gaan zwemmen. Het water is nog smerig van al de regen, maar we gaan lekker toch en koelen lekker even af. Na het zwemmen wordt de zoute smaak in de mond met een biertje weggespoeld.


maandag 8-11-2010

John komt vandaag met allemaal leuke hebbedingetjes. Omdat er bij ons een nieuwe Max-Sea is geïnstalleerd werkt een muis GPS op de laptop en dat is handig als extra navigatiemiddel voor als de andere het zou begeven. Ook schaffen we een MP4 speler aan voor de nodige muziek aan boord.

Donderdag 11-11-2010

We zijn allemaal vroeg wakker door de mosquito's. Bas heeft ons gister uitgeklaard en vandaag vertrekken we naar Bonaire. Na een smoothy, een drankje van papaja, banaan, yoghurt en melk, gemaakt met de blender, zijn we om 07:00 uur al onderweg. We varen het Spaanse Water uit en hebben pal tegen de wind. We motorzeilen langs de kust van Curaçao om de stromingen aan de oostkant te pakken. Bij onze vorige zeiltocht hadden we hier een zeilvis aan de haak. Deze keer hebben we weer geluk. Opeens begint de lijn van de molen af te lopen, we sprinten naar het achterdek maar als Bas de lijn binnen haalt staat hier geen spanning meer op. Dan een grote plons niet ver van de boot. Een grote marlijn van wel 2.5 meter is in gevecht met onze popper (kunstaas) die in zijn lip hangt. Nog 3 keer komt het grote beest uit het water. Kim piept dat ze die vis echt niet aan boord wil! Eerlijk gezegd, wij ook niet! We motorzeilen de hele weg naar Bonaire en hebben zelfs met de motor bij, moeite om tegen wind en stroming in Kralendijk te komen. Een

maal vastgelegd aan de mooring, doeken we de zeilen op, zetten de zonnetent op en gaan inklaren. Naast Customs zit Wannaburger en daar halen we de lekkerste chocolade milkshake van de Cariben.

vrijdag 12-11-2010

Onze paspoorten zijn in april 2011 verlopen en moeten dus verlengt worden. We hebben gehoord dat dit op Bonaire mogelijk is. We zijn al vroeg op pad en worden naar een groen met roze gebouw gestuurd waar het bevolking register zit. Daar moeten we anderhalf uur wachten en als we dan eindelijk aan de beurt zijn verteld de dame achter de balie dat we hier ons paspoort niet kunnen verlengen omdat we niet op Bonaire staan ingeschreven. Huh? Dit is toch een Nederlandse gemeente?? Na veel gediscussieer bellen ze de ambassade op Curaçao en wij moeten ze ook maar even bellen. Van het kastje naar de muur dus. We moeten het maar bij een andere ambassade proberen, we gaan niet terug naar Curaçao! We laten nog wel even pasfoto's maken en doen boodschappen bij Kim haar favoriete winkel omdat daar een luchtkussen is.Toevallig verkopen ze daar vandaag kibbeling en lekkerbekjes. Die nemen we mee naar de boot en ze zijn lekker. In de namiddag komen Wiro, Ester en kleine Jasmijn van de 'Zwerver' een borrel drinken. We horen van hun dat Karin en Roger via de marifoon contact met ons probeerden te zoeken. Als ik ‘s avonds op de computer kijk hebben we een berichtje van ze, we mogen bij Habitat aan de mooring liggen zodat Bas aan de boten kan werken. Helemaal top!!

zaterdag 13-11-2010

Nadat we schoolwerk hebben gedaan, gegeten en opgeruimd hebben gaan Kim en ik nog even naar de speeltuin. Onderweg zien we Roger staan die druk is om de tuin te maaien met een weedhacker. We spreken af dat we morgen de boot aan de mooring bij Habitat leggen. Roger was nog even op 40 meter diepte geweest om te kijken of alle lijnen goed waren en het zag er goed uit. In de speeltuin komen we een familie tegen uit Sneek. De opa en oma wonen al 12 jaar op Bonaire en de dochter en kleindochter Annelie zijn twee weken op visite. Kim kan het goed vinden met Annelie en ze spelen de hele middag met elkaar. Iedereen vindt dit leuk dus we spreken af dat we de volgende zaterdag weer in de speeltuin komen. Terug op de kade moeten we Bas roepen. De batterij van de walkietalkie is leeg. Na een bakje en wat lezen liggen we om 22:00 uur onder de wol om vervolgens om 04:00 uur weer rechtop in bed te zitten. Harde wind en regen. Altijd een beetje vreemd aan een onbekende mooring liggen. Ik ga even rondkijken en zie dat het raampje boven de computer open staat! Het water gutst naar binnen! Aaaaargh! Snel alles drooggemaakt en daarna de computer aangezet, gelukkig doet ie het nog. Ik blijf nog even buiten zitten. Na een uurtje wordt het weer wat rustiger en als ik naar bed loop is Kim wakker en wil dat ik nog even bij haar kom liggen.


zondag 14-10-2010

Pfff het is 07:00 uur, wat een nacht. Eerst maar even een bakje, de wallen onder mijn ogen hangen bijna op mijn knieën. Om 11:00 uur verkassen we de boot naar Habitat en zodra die veilig aan de mooring ligt gaan we even dag zeggen bij Karin en Roger. Er komt een flinke deining binnen, de trappen aan het dock zijn weggehaald en de planken vliegen je soms om de oren. Het dode koraal wat normaal tussen grote rotsen ligt, ligt nu tot in de kleedkamers. Toch zijn er nog mensen die na al de waarschuwingen toch het water ingaan om te duiken. De duik zelf gaat wel, maar o wee, als je de kant weer op wilt! Door de hoge golven worden de duikers als lucifersprikjes op de rotsen gegooid en bont en blauw komen ze op de kant. Een van de duikinstructeurs, met de bijnaam “silverback”, tilt een vrouw die met haar hoofd tussen de rotsen is gekomen uit het water. Ze heeft mazzel dat hij er staat. Later in de middag gaan we met Ester en Wiro nog naar het zwembad bij het Plaza Resort. Kleine Jasmijn vindt het prachtig. Om 19:00 uur zijn we terug op de boot. Jammer genoeg rollen we als een gek. Dat wordt nog wat vannacht.


maandag 15-11-2010

Rollerderolrol. We doen de hele nacht geen oog dicht en zodra het licht is verkassen we de boot weer naar de eerdere mooring, waar het veel minder deint. Kim doet school. Deze week gaan de lessen over de dierentuin. Kim tekent een mooie maar zeer gevaarlijke krokodil en plakt daar snel tralies voor. Jaja, zo’n beest is echt gevaarlijk! Na school scheuren Kim en ik in de dinghy even naar Habitat om te melden dat de borrel vanavond gewoon doorgaat. Om half 6 staan Karin, Roger en Wilco op het dock met een paar bakken Chinees eten. We laten ons het bier en het eten goed smaken het wordt een gezellige avond.


Dinsdag 16-11-2010

Heerlijk geslapen, lekker koel, geen gerollebol door de golven, een schoon bedje joepie. We beginnen de dag weer met een bakje en daarna de lessen. Om half elf komt Wiro langs om te melden dat Ester om 11:00 uur boodschappen gaat doen bij de Warehouse. Kim en ik gaan mee en op het dock komen we Tim en vriendin tegen die ook graag meewillen. De Warehouse ligt iets verder weg maar heeft meer keuze en is iets goedkoper dan de Cultimara die hier in het dorp is. Na de boodschappen eten we warm en relaxen even. Om half 5 stoppen we Kalki in haar bakje, ze moet vandaag naar de dierenarts. Karin en Roger moeten er ook heen met hun hond Ernie, dus kunnen we mooi meerijden. Kalki krijgt twee wormkuren en haar eerste shots tegen allerlei ziekten en nu maar hopen dat ze een hele gezonde kat gaat worden.


Woensdag 17-11-2010

Rustig dagje, eigenlijk niet veel van te vertellen


Thursday, November 18, 2010

CURACAO ( HURRICANE TOMAS)


27-10-2010

En toen was het opeens vreemd stil op onze boot. Pake en beppe zijn weer naar huis, en inmiddels goed aangekomen in hun oude vertrouwde Oentsjerk. Kim en ik gaan vandaag de eerste lessen beginnen. Ik duik in de lesstof en vind het eigenlijk best leuk om te doen. We beginnen met voorlezen van een verhaaltje. Er moet goed geluisterd worden want ná het verhaaltje worden er vragen over gesteld. Daarna gaat Kim een mooie tekening maken van iets wat ze hééél leuk vindt.. fietsen natuurlijk. We zingen liedjes en dansen op de melodie van het “Zigeunermeisje op haar steen”, Kalki en Streep krijgen ook dansles. Erg leuk onze eerste lesdag. Alleen vreemd dat het de eerste week over school gaat, terwijl kinderen die thuisscholing doen toch niet echt veel met een school te maken hebben.


29-10-2010

Na de lessen van vanmorgen, gaan we inkopen doen. Bas moet nog wat aluminium kopen voor een klus op Bonaire. Roger heeft hem gevraagd om de relingen van de boten die voor de duiklessen worden gebruikt te repareren. We vinden aluminium bij Dijtham. Het is erg duur maar Bas heeft het wel nodig. Dan weer naar Otrabanda om uit te klaren, weer over de bootjes brug naar Punda, terug over de brug onder de Juliana brug door, naar immigratie. Pffffff. Nog een stop bij de Mc Donalds waar een gekoelde binnenspeelplaats is. Dat vindt Kim helemaal leuk..Dan brengen we de auto terug naar Best Value en worden keurig in de vissershaven bij de dingy afgezet.

30-10-2010

We hebben gister uitgeklaard maar als we de computer aanzetten en het weersbericht bekijken blijkt dat er een dikke storm staat te broeden. Zijn naam is Tomas en het lijkt erop dat hij deze kant opkomt. We blijven eerst dus nog even beschermd in de baai van het Spaanse Water liggen.

31-10-2010

Vandaag krijgen we John van 'Elthea' op visite Hij weet veel over computers en verkoopt goede antennes. Daar willen we graag wat meer over weten. Na uitgebreide info kopen we een buitenantenne van 8dbi. Die wordt bevestigd aan de opbouw van onze zonnepanelen. Binnen wordt het aangesloten op een “Alfa long range USB adapter” die dan via een kabel door de werkplaats uitkomt bij de navigatie tafel waar we meest zitten te internetten. Daar kun je dus de antenne zo in de computer steken. Helemaal luxe. Verder heeft ie natuurlijk allemaal leuke hebbedingetjes, maar daar moeten we eerst nog even goed over nadenken.


Maandag 1-11-2010

Kalki, onze kleine poes, voelt zich al 3 dagen niet zo lekker en sinds gister wil ze niet eten. We vragen Han van de 'Condor' of hij ons even naar de dierenarts wil rijden. Han moet zelf om 11 uur bij de oogarts zijn en zet ons om half 11 bij de dieren arts af. De arts kan niet echt iets vinden. Alleen dat Kalki hoge koorts heeft. Ze krijgt een spuit met antibiotica en koortsverlager en natuurlijk krijgen we ook antibiotica en oogzalf mee naar de boot. Op de terugweg duiken we met zijn allen de Albert Hein in (jaja) die ligt toch op de route. Terug op de boot voelt Kalki zich goed en begint meteen te eten, gelukkig maar. Bas gaat de antenne installeren en Kim en ik doen schoolwerk. Na de aardappelen, broccoli met echte Nederlandse gehaktballen begint het te spoelen, echt niet normaal! Binnen 15 minuten zijn beide watertanks van 350 liter gevuld. Even later steekt de wind op en de boten in de haven beginnen aan hun ankers te trekken en draaien met de wind mee. Achter ons zien we de deklichten aangaan. De “Gabber” en nog een boot liggen tegen elkaar aan te botsen. De bemanning probeert ze dapper uit elkaar te houden. We zien dat ze er een paar stootwillen tussen de boten plaatsen en blijven eerst even zo liggen. Tja met dit weer is het ook niet te doen om je boot te verkassen. De wind neemt al snel weer af maar het regent de hele nacht.

Wednesday, November 10, 2010

vacantie Curacao Pake en Beppe 2



Zaterdag 16-10-2010

Al vroeg is iedereen in rep en roer. We zeilen vandaag naar Bonaire. De wind is gunstig, 4-5 Bf uit Oostelijke richting. In het kanaal van het Spaanse Water naar zee worden de zeilen gehesen. Met de motor bij varen we pal zuid om Curaçao vrij te varen. Daarna noordoost richting Bonaire. We krijgen nog een paar tropische buien over ons heen en een stevige onweersbui. Dat maakt het even niet leuk. We varen aan de wind en het wordt een paar uur stevig hakken en Jantje is niet helemaal happy. Het is toch een mooie tocht onderweg zien we veel vliegende vissen. De vissen zijn ongeveer 10 cm lang en zweven op hun vleugels een behoorlijk eind boven de golven. Een leuk gezicht. Rond 17:00 uur leggen we de boot vast aan een mooring op de rede van Kralendijk, niet ver van Karels Bar.

17-10-2010

Er is op deze zondagmorgen al vroeg actie aan dek. De zeilen worden opgedoekt en de zonnetent weer opgehangen, zonder is het veel te warm onder de stralende zon. Eerst maar even afkoelen in het prachtige heldere water. Het is een lust. Tientallen vissen knabbelen aan de onderkant van het schip. De bodem is weer flink begroeid met schelpen en slierten wier. Bas en Kim snorkelen naar de kant, daar zijn nog meer soorten vis te vinden. In de middag maken we ons klaar voor de happy hour bij het Plaza ResortBonaire, een schitterend complex met een leuk zwembad, die direct veroverd wordt door Kim. Ze maakt direct contact met kinderen en heeft de meeste plezier. We liggen eerst nog een tijdje op de stretchers voordat het happy hour begint en start

en met een grote pull Heineken, heerlijk! Het wordt drukker bij de strandbar, een leuk muziekje vanaf een oude truc en een stoïcijnse diskjockey. Een van de gasten zingt een paar nummers van de groep “de Dijk”, we gaan er met een cocktail (mudslide) eens lekker voor zitten. Kim steelt de show door onverstoord met de zanger op het podium te gaan dansen met allemaal disco lichtjes om haar heen. Jammer genoeg is de batterij van het fototoestel leeg. Ook wij laten ons van de goede sportieve kant zien en hossen met de menigte mee op de dansvloer. Kim doet ook dapper mee tot ze bekaf bij pake in de armen in slaap valt. Wij feesten nog even door. Het is echt oergezellig om half 11 breken we op en varen met de dingy terug naar de KIM en zoeken moe de kooi op.


18-10-2010

Vanmorgen naar Customs om in te klaren. Moppers van de douane dat dit zaterdagavond meteen had moeten gebeuren en wij denken dat dan alles dicht is.In Kralendijk is het heet. Zeker na het bezoek aan het lekkere koele kantoor van Customs.In een duikzaak gaan we op zoek naar een duiklamp voor Bas. De dames zijn niet zo op de hoogte hoe de apparatuur werkt. Het tempo ligt ook niet al te hoog, de prijs wel.. Een bakje koffie met appelgebak(zelf gebakken) smaakt goed. In de supermarkt doen we wat boodschappen, Bas, Reina en Kim gaan hierna naar de boot en pake en beppe willen het dorpje nog even goed verkennen. Er is weinig te beleven, maar het is ook op het heetst van de dag het lijkt dat wij de enige domme Nederlanders zijn die door de hitte sloffen. Bij Karels nemen pake en beppe een lekkere frisse Corona pils. Een mevrouw uit zeeland geeft puffend haar verslag dat ze vaak naar Bonaire komt, maar dat ze ook blij is dat ze morgen weer naar huis kan waar ze door haar zoon wordt verwelkomt met een grote pan boerenkool. Na de oproep via de walkie talkie komt bas ons halen. Pake gaat meteen zijn nieuwe flippers uitproberen met verwoestende snelheid klieft hij door het water. Bas is gevraagd voor een lasklus aan de mast van een Nederlands schip wat op Santa Margaritha is gekocht, dit brengt weer wat geld in het laatje. Na het eten zakt iedereen onderuit met een mooi boek of een krantje.

19-10-2010

Klein Bonaire is een laag koraaleiland voor de kust van Bonaire. De bomen zijn hier in het verleden allemaal gekapt voor de productie van houtskool en het eiland heeft in de slaventijd jaren gediend als quarantaine eiland voor de zieke slaven. Ze werden hier afgezet met wat voedsel en wanneer ze het overleefden dan kwamen ze weer in het arbeidsproces. Ja, zo ging dat vroeger. Het snorkelen en duiken bij dit eiland is een belevenis. Na een honderd meter vanaf het strand duikt de bodem bijna loodrecht naar de diepte en op die rand is er een betoverende scala aan vissen, schildpadden en de mooiste koraal. Tijdens het snorkelen ontdekt Bas een koraalduivel (lionfish). Deze zeer giftige vis is een ecologische ramp voor de Caribische eilanden. Ieder maand leggen deze vissen 30.000 eitjes waardoor ze zich snel verspreiden. Ze hebben giftige uitsteeksels. Wanneer je als zwemmer er door wordt gestoken is het levensbedreigend en het dier eet veel jonge vis waardoor vissen geen kans krijgen zich te ontwikkelen. Voorzichtig is het visje gevangen en van alle kanten bewonderd, want het is een prachtige vis. Uiteindelijk is het doodgeslagen en met militaire eer diep begraven. De zon begint al te za

kken wanneer we terug varen. Inmiddels is de “Victory” van Jan-Bart en Monique ook aangekomen.

20-10-2010

We huren vandaag 3 scooters om het eiland te verkennen. Om 9 uur staan we voor de deur van het verhuurbedrijf aan de Kaya Grandi. Drie oude scootertjes staan op ons te wachten. Na de nodige instructies starten we richting het Gotomeer. Kim zit met een coole helm en bril bij Bas voorop en beppe zit achter de brede rug van pake. In het Gotomeer fourageren tientallen flamingo's en de omgeving is prachtig, het lijkt wel het wilde westen. In het plaatsje Rincon stoppen we voor een koel drankje. Het is al middaguur en we bestellen een portie nasi met wat lekkere dingetjes. Iets voorbij Rincon is een museum, Mangazina di Rei, hier woonden de slaven. Ze moesten iedere zaterdagavond vanaf de zoutpannen hier naar toe lopen om hier hun wekelijkse provisie en gereedschappen te ontvangen. Bijzonder is ook het hek van cactussen, ze

worden kruislinks neergezet en vormen zo een ondoordringbare afscheiding. Langs de Kaminda tras di Montana rijden we naar Kralendijk, het is bloedheet en de zon schijnt ongenadig. We stoppen bij een supermarkt om water te halen en smeren ons weer in met zonnebrand 50+. Op de Kaminda Sorobon slaan we linksaf over een stoffig hobbelig paadje naar Cai aan het Lac Cai, dit meer is erg ondiep en het water warm, we duiken erin om wat af te koelen..(hoezo afkoelen). Er liggen drie bergen conchschelpen. Jammer dat we die niet mee mogen nemen. Aan de andere kant van het meer is een surfschool “Jibe City” met een leuk restaurantje bij een klein strandje. We hebben wel weer een koel biertje verdiend. We rijden om het grote Pekelmeer en komen bij de bekende slavenhuisjes van Oranje Pan. Op een groot bord staat de geschiedenis van het Pekelmeer. Voor de Nederlanders met het echte VOC mentaliteit een prima handel, maar een ellendig bestaan voor die arme slaven. Dan te bedenken dat hier wel 10 man/vrouw in deze hutje sliepen en dan in het weekend helemaal naar Rincon moesten lopen voor hun eten. De scooters gaan terug naar de verhuurder en het was weer

een geslaagde dag.

21-10-2010

Ontbijt-lezen-koffie-zwemmen-lezen-lunch-lezen-zwemmen-bakje thee-lezen-eten-snorkelen-naar bed. Dit is het ritme van een luie dag.

22-10-2010

Vandaag staat een tocht naar het natuurpark “National Park Washington–Slagbaai” op het programma. We huren een pick up truck en rijden via Rincon naar de entree van het National park. Bij deze ingang is een kleine tentoonstelling over de slaventijd en de vegetatie en de hier levende dieren. Het park was tot de dertiger jaren een plantage waar het geneeskrachtige Aloë Vera werd verbouwd. De bossen werden gekapt en het hout werd verwerkt tot houtskool. Koraalbrokken werden in de kalkovens tot kalk gebrand. In het meertje Salina Matijs staan een paar prachtige roze flamingo's. De wegen zijn verschrikkelijk slecht, dit komt mede door de overvloedige regenval van de laatste weken. Aan de noordkust verwachten we een spuitende “blow hole”. Die is er niet. De Boca Chikitu kan nu wel in Boca trash veranderd worden. Er liggen echt duizenden plastic flessen en andere troep in de boca. Wat zijn wij mensen toch viespeuken. Het vroegere lighthouse “Malmock” is een ruïne. Je moet hier niet struikelen en vallen want de rotsige kalkbodem heeft vlijmscherpe punten. Kim staat in de ruïne en ziet mogelijkheden om hier een patatzaakje te beginnen. We spelen het spel vrolijk mee en eten hier heerlijke stenen patatjes en bitterballen. Bij het Slagbaai restaurant halen we echte patat en een pilsje. Het is hier een mooi strand om te snorkelen maar we gaan verder om de vogels en leguanen te zoeken maar jammer genoeg vinden we ze niet! Na de uitgang gaan we een onverhard pad in, die evenwijdig aan de kust loopt. We rijden langs grote windmolens, die 25% van de energie van het eiland leveren en komen bij inscripties van indianen die te maken hebben met sterrenkundige kennis van de indianen. In Kralendijk hebben we een afspraak met Karin en Roger, vrienden van Reina en Bas. Ze hebben elkaar 10 jaar geleden in Carriacou voor het eerst ontmoet. Na een gezellige borrel en een barhap varen we terug naar de boot .


23-10-2010

De auto moet om 10 uur terug zijn bij de garage. Reina, Bas en Kim doen nog even wat boodschappen want morgen varen we terug naar Curaçao. Onderwijl ruimen pake en beppe de boel op en geven de boot binnen even een goede beurt. We gaan uitklaren zodra Bas, Reina en Kim terug zijn.s Avonds nemen we afscheid van Bonaire met een heerlijk etentje bij restaurant “It rains fishes”. Die man die tegenover ons zat, was dat nou echt Maxime Verhagen? Jazeker! In zijn Twitter bericht stond dat hij een weekje vakantie had gehad! De zonnetent wordt alvast opgeruimd en binnen van alles zeevast gezet.

24-10-2010

Op de rede van Kralendijk worden de zeilen gehesen en in de stralen van de opgaande zon zeilen we voor de wind richting Curaçao. De “knientsjedagen” zitten er voor pake en beppe bijna op. Onderweg wordt de vislijn uitgerold en na een uurtje horen we de klik van de klem. We hebben beet. Bas trekt de handschoenen aan en haalt de lijn in. Er komt een prachtige vis boven. Een Sailfish. Een slanke vis met een geweldige rugvin en met een scherpe bek als een zwaardvis. Het is zo’n mooi beest dat er wordt besloten het dier vrij te laten. We zeilen nu pal voor de wind en de fok wordt uitgeboomd. Dat scheelt weer in snelheid maar een spinaker zou hier op zijn plaats zijn. Bij Curaçao worden we nog ingehaald door een stevige bui. De zeilen worden ingehaald en we varen op de motor het kanaal in naar het Spaanse Water. Het is weer zoeken naar een goede ankerplaats. We moeten wel buiten de gele boeien liggen want het is druk in de baai. We krijgen direct weer commentaar van de zeilschool. De “Victory” loopt ook binnen. Aan de spiegel hangt een grote wahoo. Trots laat Jan-Bart zijn vangst zien en hij belooft dat we een stuk zullen krijgen. Dat lijkt ons een goed idee.


25-10-2010

We moeten ons vandaag weer inklaren, wat een gedoe toch. We bellen rond voor een auto en huren eentje bij ene Marc. We zullen worden gehaald maar de monteur is zeker de weg kwijt want we worden pas na een dringend telefoontje na een uur gehaald. De auto is prima. We tuffen naar Willemstad doen de nodige administratieve handelingen en gaan nog een boodschap doen bij de Yamaha dealer. In de Amandelstraat 37 heeft Renny gewoond toen ze hier stage liep voor de Pabo. Op haar verzoek maken we een paar foto’s. Nog eens naar Mambo Beach en terwijl een tropische bui alle gasten van het strand verjaagt zitten wij aan ons galgenmaal. De Irish Coffee na afloop maakt de maaltijd rond en voldaan gaan we “schipwaarts”. Voor dinsdag 26 oktober is onze terugvlucht geboekt. We pakken de koffers, zoeken een plekje voor de cadeaus, nemen nog een laatste duik en na het douchen heeft Reina de Wahoo heerlijk gebakken. We laten de vis goed smaken. De tocht naar het vliegveld voert ons nog eens langs allemaal bekende plekjes en om drie uur worden de koffers ingenomen en worden we gesommeerd om direct door te lopen naar de douane voor de uitgebreide controle. Niks nog even een ijsje met de jongelui. Inmiddels is Reina even naar het toilet en bij haar terugkomst is Kim weg. Lichte paniek. Pake vindt haar terug bij de toiletten. Ze was achter Reina aan gelopen en in de consternatie had niemand haar gemist. Dat was schrikken. Bas en Reina waren even goed nijdig op haar en het afscheid verliep daardoor een beetje droevig. Vlucht 0785 had weer enige vertraging omdat alle bagage nog niet aan boord was. Om 17:20 uur vertrokken we met de Boeing 747-400 richting Amsterdam. We werden weer goed verzorgd. s Morgens om 07:30 uur landt het vliegtuig op Schiphol. Buiten is het echt Hollands weer. Het motregent, het is 8˚C en er staat een harde wind uit Z.W. Het is KOUD! Direct alle extra kleren aan en we lopen direct door naar het station. Om tien voor negen vertrekt de trein naar het noorden en om veertien minuten over elf staan we op het station waar Renny ons met Merel en Robin op staat te wachten. Thuis direct de kachel op 21 graden en om een uur of twee lagen we lekker even te bekomen van de reis onder ons donzen dekbedje.

Sunday, October 31, 2010

Vacantie Curacao Pake en Beppe

Verslag van de vakantietrip naar Curaçao en Bonaire van 5 oktober tot en met 26 oktober 2010 op het s.y. KIM door pake Sjolle Wieringa.







4-10-2010
Vanmorgen de laatste inspectie van de koffers en de reisbescheiden.
Een bakje koffie en dan staat buurvrouw Hen Kloosterman, de taxichauffeuse, klaar om ons naar het station te brengen.
13:05 vertrekt de intercity naar Schiphol en rond half 4 komen we aan. Met de shuttlebus naar het hotel A4. Na een hazenslaapje gaan we dineren. De keuze valt op een mosselenpannetje, heerlijk.

5-10-2010
We worden om 06:00 uur gewekt, douchen en dan naar het ontbijt! Het is al druk met veel passagiers die vanmorgen ook vertrekken.
Om 07:20 uur vertrekt de bus naar de luchthaven. Na de bagage afgeleverd te hebben kunnen we direct door naar de douane, dan nog een uitgebreide bagage controle en dan halen we nog even een sterke bak koffie en gaan naar gate F5 voor de KLM vlucht KL0785. Wat een mensen gaan er in een Boeing 747-400!
Weer een bagage check! Door de uitgebreide controle gaat de vlucht een half uur later dan gepland.
Tijdens de vlucht vermaken we ons met lezen, filmpjes zien, slapen en een paar keer een blokje om lopen om weer wat gevoel in de benen en achterwerk te krijgen.
We naderen Sint Maarten met een straffe zuidenwind en regen. Dat maakt de landing op de west-oost baan moeilijk. We komen vlak over zee aan, dan een strandje een hek landingsbaan. Het toestel landt erg schuin en komt met een stevige klap op de grond een paar dames gillen het uit.
Buiten hoost het van de regen en de gezagvoerder meldt dat de aankomsthal blank staat, we vertrokken 2 uur te laat.
We landen op Curaçao om 16:15 uur (i.p.v. 14:45 uur) na alle formaliteiten en weer een bagagecheck komen we buiten! Wie staat daar! Onze Kim, ze is een beetje verlegen maar krijgen een dikke knuffel. Een hartelijke welkom van Bas en Reina. Fijn om elkaar weer te zien.
De boot ligt in het Spaanse Water en onderweg eten we een lekkere pizza.
Aan boord van de Kim nog even bijpraten en dan gaan pake en beppe snel naar bed.


6-10-2010
Volgens Reina is deze hele week, een verjaardagsweek! We kunnen alvast beginnen met cadeautjes aan Kim te geven. Het wordt het spel van Dora! Groot succes, meteen wordt het eerste spelletje gespeeld. Pake en beppe verliezen dik van Kim!
De geleende auto moet terug en morgen gaan we op zoek naar een andere auto.
Vandaag doen we het lekker rustig aan. Even bekomen en de laatste nieuwtjes uitwisselen.

7-10-2010
Na een ontbijtje, lekker aan dek in de korte broek en in de stralende zon, gaan we op zoek naar een auto. Eerst gaan Bas en pake naar Ymke, maar die heeft geen auto meer staan. Dan naar Jan Thiel baai, daar vragen we de portier of hij weet waar we een auto kunnen huren. Na wat telefoontjes komen we bij de manager van het resort, dhr. Leon Huysmans. Hij heeft een VW crossfox te huur voor een goede prijs, dus dat doen we dan! Leuke auto.
Op naar Willemstad. We parkeren de auto in Otrabanda bij het stadion. We willen dan over de pontjesbrug naar Punda. Er komen net een paar enorme zeeschepen aan die door de Sint Annabaai naar het Schottegat moeten. Nu moeten we met de pont.
Aan de handelskade zijn tientallen terrassen aan het water en met het zien daarvan krijgen we plotseling verschrikkelijke dorst en drinken een biertje, heerlijk gekoeld in een emmertje met ijs.
Daarna wandelen we langs de kraampjes van de drijvende markt en door de straatjes van Punda waar Reina helemaal verliefd wordt op een mooie zonnebril.

8-10-2010
Bas en Reina gaan naar Willemstad om cadeautjes voor Kim te kopen. Pake en Beppe blijven op Kim passen.
Kim zal ons vandaag de weg wijzen naar de ronde toren van Fort Beekenburgh (nee geen Beerenburg). De toren wordt beklommen en het laatste stukje, om op het geschutsplatform te komen, is wel erg moeilijk door een versleten roestig laddertje maar we halen het. Een prachtig uitzicht!! Vlak voor ons ligt een futuristisch superjacht van een rijke Russische bankdirecteur, de “A”.
Terug bij het restaurantje aan de Caracasbaai krijgt Kim een superijsje en wij nemen een Polar biertje met een hapje speciaal Curaçaos eten geitenvlees en maïsmeel (funga). Best wel lekker, alleen het vlees zit vol met bonken.
Kim heeft ons weer mooie en spannende dingen laten zien.
s' Avonds gaat het regenen het hoost. Onweer breekt los precies boven het Spaanse Water. Bliksemflitsen en meteen een knal, prachtig vuurwerk, maar ook wel een beetje eng.

9-10-2010
Nog één nachtje slapen en dan.......
Pake en beppe gaan samen Willemstad verkennen. De auto staat in Otrabanda. We wandelen over het Brionplein waar allemaal activiteiten zijn als voorbereiding op het onafhankelijkheidsfeest van morgen.
Maxima en Alexander zijn ook al gesignaleerd. Er is een helikoptershow door de marina Een groot marina schip ligt in de Annabaai en is behangen met vlaggen maar of het feest hier echt wel leeft, is zo niet te zien.
We bewonderen de straatjes en steegjes van Otrabanda met de eenvoudige Hollandse huisjes in de kenmerkende kleuren van Curaçao.
Punda is anders. Hier zijn mooie winkels en kantoren. Veel oud Hollandse architectuur.
Op de boot heerst koortsachtige drukte om de slingers en ballonnen op te hangen. De taart wordt gehaald. Cadeautje afmaken voor Monique van de “Victory”. Ze is morgen ook jarig en komt morgenvroeg om een bakje met Jan Bart.

10-10-2010
Al vroeg horen we actie in de slaapkamer van Kim: “mag ik er uit!!!”
Dan begint het feest direct! De kamer hangt vol met slingers, vlaggen en ballonnen. De tafel staat vol pakjes. Nu gaan we uitpakken!!
De pakjes worden opengescheurd, maar toch blijft Kim om haar heen kijken naar het hoofdcadeau. Pake en beppe laten haar niet langer wachten. Ze krijgt een groot papier waar op staat: “je cadeau staat in de werkplaats”. Prachtig dat verbaasde gezichtje, want daar staat de oranje/zwarte fiets met een mandje.
Er wordt meteen gefietst, van voor uit de slaapkamer naar de keuken. Streepie, de kat komt in het mandje en laat het haar allemaal welgevallen.
De rest van de cadeautjes is ook een succes, een prachtig hangertje van Marlijn, leuke boeken van pake Jan en Susan, spelletjes en kleertjes van Renny en Marcus. Merel en Robin. Een totebel van Karin en Roger, om voor Streepie visjes te vangen, het kan niet op.
Om half elf visite van Jan Bart en Monique met een lekker bakje koffie met gebak alweer worden er cadeautjes uitgewisseld. Een mooie zaklamp voor Kim en een zelf gemaakt cockpitlampje voor Monique.
s' Middags moeten we van Kim naar de wal. De fiets moet uitgeprobeerd worden. Nou dat gaat prima, de zijwieltjes zorgen voor de nodige stabiliteit en de knie- en elleboog beschermers voor de veiligheid.
Kim vind het geweldig!
s' Avonds naar de BBQ aan boort van s.y. Victory. Veel gezellige mensen van verschillende pluimage. Van ervaren zeezeilers tot sociaal werkers.

11-10-2010
De planning was om vandaag of morgen naar Bonaire te zeilen, de harde wind is spelbreker. Dus we blijven nog een paar dagen in de Spaanse Wateren liggen.
Eerst maar even proberen de auto een paar dagen langer te huren. Dat lukt en we rijden naar Mambo Beach voor een bakje. Een mooi hotel met duikschool, winkeltjes en leuke restaurantjes.Kim vermaakt zich in de zee als wij genieten van ons bakje.
Janny heeft nog wel zin in een mooie bikini. Ze vraagt zich af of dat nog wel kan op haar leeftijd. Natuurlijk kan dat! Winkeltje in, winkeltje uit en in de bikini shop wordt er een gevonden die heel mooi staat, maar je weet: weegschalen moeten nog even wikken en wegen. In Punda was ook een mooie winkel maar die is niet meer, dus op naar het Suikertuintje een nieuwe mall met mooie nieuwe winkels maar geen mooie bikini.
Weer terug naar Mambo Beach, daar treffen we een stel jonge lui uit de Harkema die met heit en mem in het hotel logeren.
De bikini wordt gekocht en de aankoop vieren we met een hapje en drankje.
12-10-2010
De tocht over het eiland begint met een bezoek aan de grotten vlak bij het vliegveld.
Een mooie grot die ooit eens is ontdekt door de slaven die de vlakbij gelegen plantage ontvluchten en in deze grot schuilden.
De grot is ontstaan in de ijstijd. Het water zakte en de koraalrotsen kwamen boven water en het zachtere kalk spoelde weg.
In de grot huizen langneus vleermuizen. Deze vleermuis wordt niet langer dan 10 centimeter en leeft hoofdzakelijk van de vruchten van de cactus, tientallen fladderen rond in de donkere spelonken. De kleuren op de wanden zijn feeëriek.
We rijden naar de westkust. Onderweg gaan we blowholes bewonderen bij Boca Tabla.
De Boca Pistol is het meest spectaculair. De golven van de oceaan slaan hier op de kust. Er vormen zich smalle spleten waar het water zich doorheen perst en op het einde van de spleet slaat de golf met een klap omhoog als een fontein. Mooi gezicht!!
In het dorp Westpunt zoeken we om een restaurant waar we tv kunnen kijken er speelt een leuke wedstrijd in Nederland, die Bas graag wil zien.
Kura Hulanda Lodge (een prachtig resort) heeft in de bar een TV toestel maar geen Nederlandse voetbal. Jammer voor Bas.
Dan maar een hapje en een Polar pilsje.
Kim is inmiddels op onderzoek uit en vindt tussen de struiken bij de duikschool een klein poesje. Het poesje is lief en aanhankelijk en de bemanning van de KIM is nog op zoek naar een vriendje voor Streepie. Volgens de bardame is het katje van niemand dus besluiten we het mee te nemen.
Dan komt er een jonge dame het katje opeisen. Ze heeft ook de andere twee poesjes uit het nestje en wil de derde ook adopteren. Na enig overleg wordt dit toch de tweede scheepskat op de Kim.
Nu moet de poes nog een naam. We zitten hier op Kalki Beach, dus het wordt Kalki. De bardame heeft ook een prachtige naam maar die is te lang en te moeilijk dus het is en het blijft Kalki.
We rijden terug via Santa Cruz, Soto en Sint Willebrordus.
Op de boot zien we met spanning naar de confrontatie met Kalki en Streepie. Het is allemaal nog even wennen maar het gaat goed. Kalki smult heerlijk van haar eerste kattenbrokken en legt zich op de bank heerlijk te slapen.


13-10-2010
Reina, Bas en Kim gaan naar Willemstad
Bas moet zijn lasapparaat halen en met Gijs de werfbaas overleggen over werk, er wordt een wormen kuurtje gehaald voor Kalki en boodschappen gedaan bij de AH.
Pake en beppe blijven aan boord, lekker relaxen, boeken lezen en zwemmen.
We gaan een flinke wandeling maken langs het quarantaine gebouw naar het strandje van Baya Beach.
Lekker gezwommen en na de lange wandeling terug staat Reina ons op te wachten. Even een Polartje bij het barretje en dan naar de boot.

14-10-2010
Vanmorgen wordt de nieuwe fiets weer eens aan land gebracht. Kim laat, zwaar beveiligd door knielappen elleboogbeschermers en handschoenen, haar fietskunsten weer even zien, het gaat steeds beter.
In de namiddag gaan pake en beppe naar een interessante excursie door architect Anko van der Woude over de bouwgeschiedenis van Otrabanda. Hij laat ons zien hoe de traditionele Nederlandse bouwstijl, met de rode dakpannen en smalle panden, door het warme klimaat verandert in een aangepaste stijl met veranda’s en dakvormen!
Aan het huis wordt een brede galerij gebouwd waardoor bewoners buiten uit de zon konden zitten. Tijdens de tropische buien zat men niet droog. Dan worden de ramen met blinden, de z.g. shutterramen ingevoerd.
In het vroeger vervallen gebied is veel opgeknapt maar er is nog veel te doen. De Nederlandse steun is nu weg en het is maar de vraag of de Curaçaose regering geld zal vrijmaken voor restauraties.
Een heel mooi particulier initiatief is Hotel Kura Hulanda. De eigenaar wilde van een vervallen wijkje een hotel met restaurants en bedrijfjes maken waarbij de identiteit van de wijk behouden bleef. Dat is uitstekend gelukt en het is een lust om door dit complex te wandelen.



15-10-2010
In de vroege morgen rijden we via Juliana brug naar Otrabanda. We gaan morgen naar Bonaire en we moeten uitklaren.
Er ligt weer een reusachtig cruiseschip aan de pier, tientallen varende toeristen scharrelen langs de moderne winkels die in het oude Riffort zijn gebouwd.
Bij de entree van het fort is een fontein die heel bedrieglijk van alle kanten zijn stralen onhoog spuit. Daar moeten we natuurlijk even doorheen lopen.. pake houdt het niet droog, Kim wel.
In het fort halen we een lekkere kop ijs koffie met appeltaart bij het DE cafe. Lekker!!
Op de hoek van de Handelskade en de straat met de drijvende markt is Customs. Door het ontbreken van moderne communicatie duurt het uitklaren wel een uur dat is toch niet meer van deze tijd, want daarna moeten we nog naar 'immigratie' dat is weer een heel eind lopen, over de pontjesbrug, onder de hoge Juliana brug door in een superklein kantoortje in het havengebied.
Hierna lopen we langs en door het wijkje Kura Hulanda. Voor de lunch gaan we naar het seafood restaurant aan de Annabaai.
Terug op de boot worden de bootschappen opgeruimd, de boot wordt zeeklaar gemaakt en de dames brengen de huurauto terug naar Jan Thiel Resort.
Reina maakt vanavond bami met saté stokjes, lekker! We gaan niet te laat naar bed. Morgen een drukke zeildag.