Eerst zal ik iets vertellen over de cottage “Horizons” en over de omgeving.
Het gebied hier heet Concordia en er staan veel huisjes op de berghelling. De meeste huizen worden, naar het lijkt, verhuurd aan zomergasten en een enkele is permanent bewoond. Onze naaste buren komen uit New York City en zijn hier met vakantie en ’s morgens bezig met onderhoud van het huis en ’s middags lekker luieren.
Onze cottage heeft twee etages. Je komt door de voordeur en dan sta je meteen in de kamer van 7,00 bij 6,50 meter. Aan de rechterkant de zithoek met tv en aan de linker kant de keuken met een eethoek. Midden in de kamer is prominent een brede trap aanwezig die naar de benedenverdieping leidt, waar twee slaapkamers met elk een badkamer zijn. In de ruimte onder de trap zijn kasten en een kledingkamer. Daar slaapt Kim op een z.g. kermisbed.
Het aantrekkelijke van het huis is een balustrade van 2,50 meter breed die om de hele kamer heen loopt. Op de slaapverdieping is nog zo’n balustrade.
Het uitzicht is geweldig. Voor ons ligt Johns Folly Bay en aan de overkant van de Coral Bay ligt East End. voor ons zien we Peter Island en Norman island en in het midden ver weg zie je Virgin Gorda en over de heuvels van round bay ligt Tortola.
Het dichtstbijzijnde strand is bij Saltpond Bay waar we in een kwartier naar toe lopen. Het is een prachtig strand, zoals we die kennen uit de reclame als “Bounty” strand. Je kunt hier schitterend snorkelen en je waant je in een tropisch aquarium met de meest mooie vissen en koraal.
De natuur hier is overweldigend. Veel palmen, bougainville, oleander en een prachtig bloeiende boom de flamboyant en nog veel meer planten die wij thuis angstvallig in de vensterbank in leven proberen te houden.
Buiten hangt voor het raam bakjes met suiker en suikerwater om vogels te lokken. Een prachtig gezicht hoe de sugarbirds zich kwetterend tegoed doen aan de zoetigheid en hoe de kolibries al vliegend uit de gaatjes drinken.
Wat hier niet leuk is zijn de “no-see-ums”, onooglijk kleine beestjes die je terroriseren. Ze bijten je waar ze kunnen en pake heeft er het meeste last van. De benen zitten onder de jeukende rode bultjes.
Onze dag begint al vroeg. Rond half zeven zien we het blonde kopje van Kim al nieuwsgierig om de hoek van de deur gluren. Pake en beppe zijn dan al wakker en kwebbel vertelt honderd uit over wat ze de vorige dag allemaal heeft beleeft op school en wat ze heeft gedoomd, maar volgens ons bedenkt ze dat ter plekke. Om zeven uur zitten we dan aan de ontbijttafel en Bas neemt met Kim het huiswerk door.
Kinderen uit de first grade klas krijgen al huiswerk mee. Ze moeten een verhaal uit een boek voorlezen aan de ouder en dan moeten ze de veel voorkomende woorden (high frequency words) leren spellen en opschrijven.
Tot slot moeten ze nog een zin bedenken wat over het verhaaltje gaat en opvrolijken met een tekening. Deze week had ze ook een les met sommen mee. Ze doet het goed en kan een verhaal duidelijk navertellen.
Via de school hebben de kinderen ook een computerprogramma voor rekenen en taal mee. Die kunnen ze onder hun eigen naam inloggen en de uitslag wordt door school gecontroleerd. Maandag had Kim een vrije dag en toen heeft ze met pake allemaal sommen gemaakt en dat gaat haar heel goed af. Een paar keer alle sommen uit een les goed en als beloning een virtuele gouden medaille.
Bas gaat rond acht uur op weg naar een klus bij een ontzettend duur huis en Reina vertrekt om tien over acht met Kim. Kim heeft haar koffertje mee met de lunch en haar huiswerk. Reina gaat door naar “Klein Baai” waar ze bij een huis de deuren met louvres moet lakken. Een lastige klus met al die latjes.
Wanneer ieder de deur uit is, gaan pake en beppe de boel opruimen en maken een plan wat die dag te doen. Vrijdag zijn we met Reina naar Cruz Bay gereden en zijn we met de ferry naar St. Thomas gegaan. Vanaf Red Hook gaan we voor twee US dollar met een taxibus naar de hoofdstad Charlotte Amalie.
De Maagdeneilanden waren Deens koloniën en aan de bouwstijl en namen van de belangrijke straten is dat nog lezen. De Denen lieten hier suikerriet verbouwen, destijds een lucratieve bezigheid. De goederen die vervoerd moesten worden werden opgeslagen in pakhuizen met grote deuren die in straatjes haaks op de haven zijn gebouwd. Deze pakhuizen worden nu gebruikt als winkels. Voor de toeristen die met cruiseschepen met honderden worden aangevoerd een waar paradijs. Het meest zijn het winkels met sieraden, wel wat eenzijdig.
Sjolle heeft een overhemd nodig en laat er nou net een uitverkoop zijn. Het nog geen toeristenseizoen en is er nog niet erg veel te beleven.
Het is warm en we zoeken de koelte op van een cafeetje waar we een cappuccino drinken. Na een lange wandeling door de historische stad gaan we met de taxi terug naar Red Hook waar we op de ferry naar Cruz Bay stappen. Onderweg maken we nog een daverende ruzie mee van de taxichauffeur met een vervelende passagier. De dame verliest de strijd en wordt uit de taxi gezet.
In Cruz Bay gaan we naar Waterfront Café voor de lunch en gaan daarna met de Vitran bus naar Concordia terug.
Om te bekomen van de vermoeiende reis nemen we eerst nog maar even een koel pilsje bij de Tourist Trap, ons stamkroegje.
Ieder is van het werk en school thuis en Reina heeft het eten klaar. Bruine bonen met spek en witlofsalade. Nou Nederlandser kan het ook niet.
’s Avonds nog even gezellig wat kletsen op ons terras en dan op tijd op bed.
No comments:
Post a Comment