Op zondag 6 november gaat de wekker om 04.00 uur. We moeten om 06.00 uur met de eerste ferry naar Red Hook op Saint Thomas. Dan met de taxi naar het vliegveld waar we om 07.15 uur worden verwacht voor de vlucht met American Airlines naar Miami om 09.15 uur.
Terwijl we zitten te wachten om te boarden krijgen we bericht dat er een storing is en dat de vlucht een uur later vertrekt. Nou lekker dan. We nemen de tijd voor een ontbijt in het restaurant en zien dat er allemaal kleppen en deurtjes van het vliegtuig open gaan. Een paar monteurs steken de kop in de machine en schroeven hier en daar wat los en vast. De vlucht wordt weer twee uren uitgesteld en uiteindelijk vertrekken we om 13.30 uur.
De vlucht naar Miami verloopt gelukkig voorspoedig. Op het vliegveld snel een hapje naar binnen gewerkt en op naar vlucht AA 939 naar Curaçao.
Royaal op tijd komen we op vliegveld Hato aan waar een kennis van Bas en Reina een Suzuki Athos klaar heeft staan voor de rit naar het hotel.
Het hotel is geboekt via internet en het is altijd weer een verrassing waar je terecht komt. We hebben een goede keuze gemaakt. Scuba Logde is een hotel met duikaccommodatie en we worden ontvangen door enthousiaste jongelui. De kamer heeft een extra bed voor Kim. Reina en Bas willen naar de boot maar die is weken afgesloten geweest en het zal er binnen vast erg benauwd zijn. Een kamer voor Reina en Bas is geen probleem en na een welverdiend pilsje met kroketje gaan we plat. Het was een lange dag.
De volgende morgen wordt de boot uit het water gehaald en grondig schoongespoten. De pokken zijn moeilijk te verwijderen en zullen er met Muriatic Acid, een erg gemeen zuur, worden afgebrand. Een hele klus.
De terugtocht met de zeilboot wordt niks, we kunnen het niet riskeren dat we te laat op Saint Thomas aankomen. Terugvliegen naar de Maagdeneilanden lokt ons ook niet aan, gezien de ommelandse vlucht met de nodige vertragingen via Miami.
De maandag wordt besteed om te bekomen van de reis en om de omgeving te verkennen. Het hotel ligt maar op korte afstand van het centrum. Aan de kade bij de pontjesbrug nemen we een superlekker ijsje. Het is warm en terug in Scuba Lodge duiken we meteen in het zwembad. Heerlijk.
We bellen Richard van het reisbureau in Dokkum om een vlucht te boeken vanaf Curaçao. Op woensdag 16 november vliegen we rechtstreeks terug naar Schiphol met ArkeFly, vlucht OR 362 die op donderdagmorgen om 10,25 uur aankomt.
Dinsdag hebben we de beschikking over de auto en maken een mooie tocht over Curaçao. Kim wil even in haar eigen kamer op de boot spelen dus gaan we er met zijn tweeen op uit. Op de westpunt lunchen we bij het bekende restaurant “Haatsy”. De eigenaar is een rasartiest en brengt het menu op een aanstekelijke manier. Er is van alles te krijgen maar de geroosterde leguanenstaart is ons iets te veel gevraagd. Het wordt zeebaars met garnalen. We wandelen over de prachtige stranden van Grote Knip en Kleine Knip.
De Santa Marthabay is de moeite waard om te bezoeken. Een mooie baai met vissersscheepjes en tegen de hellingen de oude plantagehuizen die in felle kleuren zich aftekenen tegen het groen. De huizen werden zo gesitueerd dat ze elkaar konden zien. Bij onraad werd er een vuur aangestoken zodat men elkaar kon helpen.
Bij het strand een aantal huizen die niet afgebouwd zijn. Het ziet er wat triest uit, de moderne verwilderde huizen.
Bij het stadion in Otrabanda parkeren we de auto en lopen de binnenstad in. Even zien of er leuke cadeautjes voor de kindertjes zijn.
In de haven zijn Reina en Bas nog druk met het behandelen van de onderkant van het schip. Een rotklus met die vieze zuurtroep.
’s Avonds gaan we uit eten bij Roozendael een prima restaurant.
Monday, November 28, 2011
DE REIS KRIJGT EEN ANDERE WENDING!
Onze reis gaat er heel anders uitzien als gepland. Want wat was de bedoeling van de reis van zes weken?
In de eerste plaats wilden we de zesde verjaardag van Kim meemaken. Bas en Reina hadden hun boot op Curaçao gestald om die veilig weg te leggen voor een mogelijke hurricane. De boot zou in november weer opgehaald worden. Maar omdat Kim op school zit en geen weken van de school weg kan blijven zouden pake en beppe zolang op haar passen tot Bas en Reina terug waren met de boot. We konden tot 15 november in dit huis blijven. Allemaal prima geregeld.
De eigenaar van dit huis heeft het per 15 november verhuurd en wil nu dat we er 6 november al uit gaan omdat het schoongemaakt moet worden en er moet nog het een en ander aan het huis gebeuren. Dat was duidelijk niet de afspraak maar we zitten gratis in dit huisje omdat de eigenaar wilde dat het bewoond zou zijn tijdens het laagseizoen. Ze heeft ons niet meer nodig en zet ons er domweg uit. Nou lekker dan.
We hebben nu besloten dat we met Reina en Bas meegaan naar Curaçao. Zij zullen de onderkant van de boot schoonmaken en in de anti-fouling zetten en er moet een andere schroef worden gemonteerd. Wij gaan dan met Kim zolang in een hotel want om met de hele familie op de boot te wonen die op een rumoerige, warme werf ligt lijkt ons geen goed idee.
Zondag 6 november hebben we een vlucht geboekt via Miami naar Curaçao. Het had ons erg leuk geleken om met een klein vliegtuig via San Juan (Porto Rico) te vliegen en vandaar naar Curaçao, maar die vluchten waren allemaal al volgeboekt of ze sloten niet op elkaar aan.
De terugreis naar Nederland wordt ook nog een gedoe, want de ticket kunnen we niet overboeken, dus vliegen we terug van Curaçao via Miami naar Saint Thomas en vandaar via Atlanta naar Amsterdam. We denken er over om dan maar een rechtstreekse vlucht te boeken van Curaçao naar Amsterdam. Wel zo nofflik voor de oudjes.
Vandaag hebben we een auto gehuurd. Dat ging ook weer mooi. Waren we in onderhandeling over de auto, vraagt de verhuurder hoe oud ik ben. Verhuurt hij geen auto’s aan mensen boven de 70 jaar. Is dat niet de reinste leeftijdsdiscriminatie. Wij moesten er smakelijk om lachen (hij niet). Bij de volgende car-rent was de leeftijd geen probleem en zo rijden we in een mooie blauwe Ford SUV Escape over de slingerende wegen van Saint John.
De mensen hier hebben het nooit over het weer. Dat hoeft ook niet want het is hier altijd mooi weer. Zo nu en dan een tropische bui, maar daarna schijnt de zon altijd weer uitbundig. Reina heeft contact met een Nederlandse vriendin op Bonaire en van haar hoort ze dat het daar ontzettend veel en hard regent. Zie je nu wel, die Nederlanders hebben het wel weer over het weer. Nu maar hopen dat het beter weer is als wij er naar toe gaan.
In de eerste plaats wilden we de zesde verjaardag van Kim meemaken. Bas en Reina hadden hun boot op Curaçao gestald om die veilig weg te leggen voor een mogelijke hurricane. De boot zou in november weer opgehaald worden. Maar omdat Kim op school zit en geen weken van de school weg kan blijven zouden pake en beppe zolang op haar passen tot Bas en Reina terug waren met de boot. We konden tot 15 november in dit huis blijven. Allemaal prima geregeld.
De eigenaar van dit huis heeft het per 15 november verhuurd en wil nu dat we er 6 november al uit gaan omdat het schoongemaakt moet worden en er moet nog het een en ander aan het huis gebeuren. Dat was duidelijk niet de afspraak maar we zitten gratis in dit huisje omdat de eigenaar wilde dat het bewoond zou zijn tijdens het laagseizoen. Ze heeft ons niet meer nodig en zet ons er domweg uit. Nou lekker dan.
We hebben nu besloten dat we met Reina en Bas meegaan naar Curaçao. Zij zullen de onderkant van de boot schoonmaken en in de anti-fouling zetten en er moet een andere schroef worden gemonteerd. Wij gaan dan met Kim zolang in een hotel want om met de hele familie op de boot te wonen die op een rumoerige, warme werf ligt lijkt ons geen goed idee.
Zondag 6 november hebben we een vlucht geboekt via Miami naar Curaçao. Het had ons erg leuk geleken om met een klein vliegtuig via San Juan (Porto Rico) te vliegen en vandaar naar Curaçao, maar die vluchten waren allemaal al volgeboekt of ze sloten niet op elkaar aan.
De terugreis naar Nederland wordt ook nog een gedoe, want de ticket kunnen we niet overboeken, dus vliegen we terug van Curaçao via Miami naar Saint Thomas en vandaar via Atlanta naar Amsterdam. We denken er over om dan maar een rechtstreekse vlucht te boeken van Curaçao naar Amsterdam. Wel zo nofflik voor de oudjes.
Vandaag hebben we een auto gehuurd. Dat ging ook weer mooi. Waren we in onderhandeling over de auto, vraagt de verhuurder hoe oud ik ben. Verhuurt hij geen auto’s aan mensen boven de 70 jaar. Is dat niet de reinste leeftijdsdiscriminatie. Wij moesten er smakelijk om lachen (hij niet). Bij de volgende car-rent was de leeftijd geen probleem en zo rijden we in een mooie blauwe Ford SUV Escape over de slingerende wegen van Saint John.
De mensen hier hebben het nooit over het weer. Dat hoeft ook niet want het is hier altijd mooi weer. Zo nu en dan een tropische bui, maar daarna schijnt de zon altijd weer uitbundig. Reina heeft contact met een Nederlandse vriendin op Bonaire en van haar hoort ze dat het daar ontzettend veel en hard regent. Zie je nu wel, die Nederlanders hebben het wel weer over het weer. Nu maar hopen dat het beter weer is als wij er naar toe gaan.
Subscribe to:
Posts (Atom)