Friday, November 26, 2010

Rollebollen bij Bonaire

woensdag 2-11-2010

We liggen nog steeds in het Spaanse Water in afwachting van een gunstige wind. Het hoost, het water valt met bakken uit de lucht. En nu héél snel de dingy leegscheppen. De slippers drijven er al bijna uit!!! Kim en Bas regelen dit even en zijn allebei drijfnat van het keetlellen met het water. Kalki is weer zo min als pudding, de koorts is weer terug en ze wil niet eten. Ik maak van de kattenbrokjes een papje en probeer haar te voeren. De klodders hangen tot aan het plafond. Bas doet een klus voor een zeiler, terwijl Kim en ik school doen. Nadat Bas het gerepareerde onderdeel naar de werf heeft gebracht, klaart hij bij de Customs weer in. Door de invloeden van de hurricane waait de wind uit het westen en kunnen we niet aan de mooring bij Kralendijk liggen. We gaan echt niet met de boot liggen rollebollen voor Bonaire. Het blijft de rest van de dag miezeren.

donderdag 3-11-2010

En na al die regen komen de mosquito's. Zodra het een beetje waait gaat het wel maar als de wind gaat liggen komen ze met hele hordes op de boot, onze windscoop wordt dan een muggenscoop... Je wordt helemaal gek van die beesten en ze zijn ook nog gevaarlijk. Je kunt van hun prikken goed ziek van worden. Ze zijn de dragers van de knokkelkoorts of denque fever, waar je hoge koorts, uitslag en in de ergste gevallen inwendige bloedingen van kan krijgen. Nou lekker dan.


vrijdag 5-11-2010

We moeten boodschappen doen! Als je dan geen auto hebt, kun je hier de shuttle bus nemen. Deze busjes worden door de supermarkt ingezet zodat de mensen die op hun boten in het Spaanse Water wonen bij hun de boodschappen kunnen doen. Om 10 uur is het dingydock helemaal afgeladen. Er zitten maar twee kikkers aan iedere kant van het dock en daar hangen wel 20 dingies met kettingen en kabels aan vast. Dringen geblazen. Om 10 uur vertrekt de bus naar supermarkt “Het Suikertuintje”. Het is ongeveer een kwartier rijden en dan krijg je daar een uur om je boodschappen te doen. Op de terugweg is het proppen geblazen want dan moeten al de mensen met hun boodschappen de volle bus in. Terug op de boot eten we lekker een soepje want we eten tegenwoordig tussen de middag warm en dat bevalt prima. Kim eet veel beter en we gaan niet met zo'n volle maag op bed. Na het eten komt Mathilde van de 'Lonely Planet' even langs om naar Kalki te kijken die nog steeds koorts heeft. Mathilde is dierenarts en ik had haar even wat dingen gevraagd, maar ze wou toch zelf even kijken. Om dat Kalki niet op de antibiotica reageert kunnen het veel dingen zijn. Ze kan er niet veel van zeggen. Wel raadt ze aan om vloeibaar voedsel te halen dat vinden katten lekker en ze eten het gemakkelijk (ha, nergens te vinden op zo'n eiland..) Dan maar gewoon doorgaan met dwangvoeren en afwachten.. Half 6 gaan we naar happy hour bij Norman's Place in de vissershaven en het is weer beregezellig..

zaterdag 6-11-2010

Vanmorgen zijn we uitgenodigd op de 'True Blue' van Ton en Dominique voor een bakje koffie en tompoezen, mjammie. Kim mag de twee honden voeren en is helemaal in haar nopjes totdat ze vergeet dat je een hondje van de platte hand moet voeren. Een zachte hap in de vingers, dat is wel even schrikken. Dominique laat de boot even zien. Een 56' kits die ze in Engeland hebben gekocht. Ze heeft er op St. Maarten anderhalf jaar aan gewerkt. Het is echt mooi geworden. Oude houten wanden zijn nu glanzend wit geverfd. De robuuste donkere houten deuren zijn vervangen door plexiglas schuifdeuren, alles is mooi opgeschoond het ziet er echt super uit. Terug op de boot gaat Bas bezig met Kim haar schoolkast. Nu we met school zijn begonnen is het handig om een kast te hebben waar Kim zelf haar spullen in kan bewaren. Ondertussen kook ik spaghetti en speelt Kim met haar knikkerbaan. Dan begint het weer te hozen en kunnen de tanks weer worden gevuld. Het goede nieuws van deze dag is dat Kalki zich beter voelt. Ze eet weer wat maar is nog erg benauwd.

Zondag 7-11-2010

Deze nacht is het heerlijk koel en we slapen als rozen tot we opeens door een harde bons wakker worden. Tot Bas zijn grote verbazing ziet hij door ons luik een extra mast op ons schip? Huh? Binnen 2 seconden staan we beiden op dek in de stromende regen. Er ligt een zeilboot tegen de onze. Het anker van die boot is gaan krabben en het waaide helemaal niet eens hard. Het meneertje van de andere boot heeft geen haast om wakker te worden na 10 minuten hameren op zijn boot komt ie eindelijk naar buiten en denkt dat wij tegen zijn boot zijn aangebotst. Nee dus! We leggen dit uit en dan vraagt hij ons of we misschien stootwillen hebben. Ondertussen heeft Bas dit meneertje wel geschoten en zegt: 'Nee die hebben WIJ niet nodig'. Dan spoed hij naar binnen en haalt 5 stootwillen tevoorschijn! Het lijkt Bas beter om de boot vannacht naast ons te laten liggen. Je weet maar nooit waar zijn anker is en als hij ons anker er ook uittrekt gaan we allebei op drift in de spoelende regen. Zo gezegd zo gedaan. De bootjes liggen gezellig een nachtje naast elkaar en wij kunnen na al die koude regen op onze blote bast eindelijk weer in ons warme nestje duiken. De volgende morgen krijgen we en flesje rum voor het ongemak en meneertje vertrekt gelukkig zonder verdere problemen naar een ander plekje om te ankeren. Kim en ik gaan om 11:00 uur even naar de tweedehands markt, jammer genoeg zijn we veel te laat. We wandelen naar het quarantaine huis waar vroeger zieke zeelieden een tijd moesten verblijven om er zeker van te zijn dat ze geen enge ziektes op het eiland brachten. Het is een geweldig gebouw aan zee. De wind giert door open gaten waar vroeger ramen en deuren hebben gezeten. Wel een beetje spookachtig zo'n oud gebouw met die wind die er doorheen giert. Mooi object om te restaureren. Op weg naar de boot gaan we nog even langs de Victory en we spreken met Jan-Bart af om ‘s middags nog even te gaan zwemmen. Het water is nog smerig van al de regen, maar we gaan lekker toch en koelen lekker even af. Na het zwemmen wordt de zoute smaak in de mond met een biertje weggespoeld.


maandag 8-11-2010

John komt vandaag met allemaal leuke hebbedingetjes. Omdat er bij ons een nieuwe Max-Sea is geïnstalleerd werkt een muis GPS op de laptop en dat is handig als extra navigatiemiddel voor als de andere het zou begeven. Ook schaffen we een MP4 speler aan voor de nodige muziek aan boord.

Donderdag 11-11-2010

We zijn allemaal vroeg wakker door de mosquito's. Bas heeft ons gister uitgeklaard en vandaag vertrekken we naar Bonaire. Na een smoothy, een drankje van papaja, banaan, yoghurt en melk, gemaakt met de blender, zijn we om 07:00 uur al onderweg. We varen het Spaanse Water uit en hebben pal tegen de wind. We motorzeilen langs de kust van Curaçao om de stromingen aan de oostkant te pakken. Bij onze vorige zeiltocht hadden we hier een zeilvis aan de haak. Deze keer hebben we weer geluk. Opeens begint de lijn van de molen af te lopen, we sprinten naar het achterdek maar als Bas de lijn binnen haalt staat hier geen spanning meer op. Dan een grote plons niet ver van de boot. Een grote marlijn van wel 2.5 meter is in gevecht met onze popper (kunstaas) die in zijn lip hangt. Nog 3 keer komt het grote beest uit het water. Kim piept dat ze die vis echt niet aan boord wil! Eerlijk gezegd, wij ook niet! We motorzeilen de hele weg naar Bonaire en hebben zelfs met de motor bij, moeite om tegen wind en stroming in Kralendijk te komen. Een

maal vastgelegd aan de mooring, doeken we de zeilen op, zetten de zonnetent op en gaan inklaren. Naast Customs zit Wannaburger en daar halen we de lekkerste chocolade milkshake van de Cariben.

vrijdag 12-11-2010

Onze paspoorten zijn in april 2011 verlopen en moeten dus verlengt worden. We hebben gehoord dat dit op Bonaire mogelijk is. We zijn al vroeg op pad en worden naar een groen met roze gebouw gestuurd waar het bevolking register zit. Daar moeten we anderhalf uur wachten en als we dan eindelijk aan de beurt zijn verteld de dame achter de balie dat we hier ons paspoort niet kunnen verlengen omdat we niet op Bonaire staan ingeschreven. Huh? Dit is toch een Nederlandse gemeente?? Na veel gediscussieer bellen ze de ambassade op Curaçao en wij moeten ze ook maar even bellen. Van het kastje naar de muur dus. We moeten het maar bij een andere ambassade proberen, we gaan niet terug naar Curaçao! We laten nog wel even pasfoto's maken en doen boodschappen bij Kim haar favoriete winkel omdat daar een luchtkussen is.Toevallig verkopen ze daar vandaag kibbeling en lekkerbekjes. Die nemen we mee naar de boot en ze zijn lekker. In de namiddag komen Wiro, Ester en kleine Jasmijn van de 'Zwerver' een borrel drinken. We horen van hun dat Karin en Roger via de marifoon contact met ons probeerden te zoeken. Als ik ‘s avonds op de computer kijk hebben we een berichtje van ze, we mogen bij Habitat aan de mooring liggen zodat Bas aan de boten kan werken. Helemaal top!!

zaterdag 13-11-2010

Nadat we schoolwerk hebben gedaan, gegeten en opgeruimd hebben gaan Kim en ik nog even naar de speeltuin. Onderweg zien we Roger staan die druk is om de tuin te maaien met een weedhacker. We spreken af dat we morgen de boot aan de mooring bij Habitat leggen. Roger was nog even op 40 meter diepte geweest om te kijken of alle lijnen goed waren en het zag er goed uit. In de speeltuin komen we een familie tegen uit Sneek. De opa en oma wonen al 12 jaar op Bonaire en de dochter en kleindochter Annelie zijn twee weken op visite. Kim kan het goed vinden met Annelie en ze spelen de hele middag met elkaar. Iedereen vindt dit leuk dus we spreken af dat we de volgende zaterdag weer in de speeltuin komen. Terug op de kade moeten we Bas roepen. De batterij van de walkietalkie is leeg. Na een bakje en wat lezen liggen we om 22:00 uur onder de wol om vervolgens om 04:00 uur weer rechtop in bed te zitten. Harde wind en regen. Altijd een beetje vreemd aan een onbekende mooring liggen. Ik ga even rondkijken en zie dat het raampje boven de computer open staat! Het water gutst naar binnen! Aaaaargh! Snel alles drooggemaakt en daarna de computer aangezet, gelukkig doet ie het nog. Ik blijf nog even buiten zitten. Na een uurtje wordt het weer wat rustiger en als ik naar bed loop is Kim wakker en wil dat ik nog even bij haar kom liggen.


zondag 14-10-2010

Pfff het is 07:00 uur, wat een nacht. Eerst maar even een bakje, de wallen onder mijn ogen hangen bijna op mijn knieën. Om 11:00 uur verkassen we de boot naar Habitat en zodra die veilig aan de mooring ligt gaan we even dag zeggen bij Karin en Roger. Er komt een flinke deining binnen, de trappen aan het dock zijn weggehaald en de planken vliegen je soms om de oren. Het dode koraal wat normaal tussen grote rotsen ligt, ligt nu tot in de kleedkamers. Toch zijn er nog mensen die na al de waarschuwingen toch het water ingaan om te duiken. De duik zelf gaat wel, maar o wee, als je de kant weer op wilt! Door de hoge golven worden de duikers als lucifersprikjes op de rotsen gegooid en bont en blauw komen ze op de kant. Een van de duikinstructeurs, met de bijnaam “silverback”, tilt een vrouw die met haar hoofd tussen de rotsen is gekomen uit het water. Ze heeft mazzel dat hij er staat. Later in de middag gaan we met Ester en Wiro nog naar het zwembad bij het Plaza Resort. Kleine Jasmijn vindt het prachtig. Om 19:00 uur zijn we terug op de boot. Jammer genoeg rollen we als een gek. Dat wordt nog wat vannacht.


maandag 15-11-2010

Rollerderolrol. We doen de hele nacht geen oog dicht en zodra het licht is verkassen we de boot weer naar de eerdere mooring, waar het veel minder deint. Kim doet school. Deze week gaan de lessen over de dierentuin. Kim tekent een mooie maar zeer gevaarlijke krokodil en plakt daar snel tralies voor. Jaja, zo’n beest is echt gevaarlijk! Na school scheuren Kim en ik in de dinghy even naar Habitat om te melden dat de borrel vanavond gewoon doorgaat. Om half 6 staan Karin, Roger en Wilco op het dock met een paar bakken Chinees eten. We laten ons het bier en het eten goed smaken het wordt een gezellige avond.


Dinsdag 16-11-2010

Heerlijk geslapen, lekker koel, geen gerollebol door de golven, een schoon bedje joepie. We beginnen de dag weer met een bakje en daarna de lessen. Om half elf komt Wiro langs om te melden dat Ester om 11:00 uur boodschappen gaat doen bij de Warehouse. Kim en ik gaan mee en op het dock komen we Tim en vriendin tegen die ook graag meewillen. De Warehouse ligt iets verder weg maar heeft meer keuze en is iets goedkoper dan de Cultimara die hier in het dorp is. Na de boodschappen eten we warm en relaxen even. Om half 5 stoppen we Kalki in haar bakje, ze moet vandaag naar de dierenarts. Karin en Roger moeten er ook heen met hun hond Ernie, dus kunnen we mooi meerijden. Kalki krijgt twee wormkuren en haar eerste shots tegen allerlei ziekten en nu maar hopen dat ze een hele gezonde kat gaat worden.


Woensdag 17-11-2010

Rustig dagje, eigenlijk niet veel van te vertellen


Thursday, November 18, 2010

CURACAO ( HURRICANE TOMAS)


27-10-2010

En toen was het opeens vreemd stil op onze boot. Pake en beppe zijn weer naar huis, en inmiddels goed aangekomen in hun oude vertrouwde Oentsjerk. Kim en ik gaan vandaag de eerste lessen beginnen. Ik duik in de lesstof en vind het eigenlijk best leuk om te doen. We beginnen met voorlezen van een verhaaltje. Er moet goed geluisterd worden want ná het verhaaltje worden er vragen over gesteld. Daarna gaat Kim een mooie tekening maken van iets wat ze hééél leuk vindt.. fietsen natuurlijk. We zingen liedjes en dansen op de melodie van het “Zigeunermeisje op haar steen”, Kalki en Streep krijgen ook dansles. Erg leuk onze eerste lesdag. Alleen vreemd dat het de eerste week over school gaat, terwijl kinderen die thuisscholing doen toch niet echt veel met een school te maken hebben.


29-10-2010

Na de lessen van vanmorgen, gaan we inkopen doen. Bas moet nog wat aluminium kopen voor een klus op Bonaire. Roger heeft hem gevraagd om de relingen van de boten die voor de duiklessen worden gebruikt te repareren. We vinden aluminium bij Dijtham. Het is erg duur maar Bas heeft het wel nodig. Dan weer naar Otrabanda om uit te klaren, weer over de bootjes brug naar Punda, terug over de brug onder de Juliana brug door, naar immigratie. Pffffff. Nog een stop bij de Mc Donalds waar een gekoelde binnenspeelplaats is. Dat vindt Kim helemaal leuk..Dan brengen we de auto terug naar Best Value en worden keurig in de vissershaven bij de dingy afgezet.

30-10-2010

We hebben gister uitgeklaard maar als we de computer aanzetten en het weersbericht bekijken blijkt dat er een dikke storm staat te broeden. Zijn naam is Tomas en het lijkt erop dat hij deze kant opkomt. We blijven eerst dus nog even beschermd in de baai van het Spaanse Water liggen.

31-10-2010

Vandaag krijgen we John van 'Elthea' op visite Hij weet veel over computers en verkoopt goede antennes. Daar willen we graag wat meer over weten. Na uitgebreide info kopen we een buitenantenne van 8dbi. Die wordt bevestigd aan de opbouw van onze zonnepanelen. Binnen wordt het aangesloten op een “Alfa long range USB adapter” die dan via een kabel door de werkplaats uitkomt bij de navigatie tafel waar we meest zitten te internetten. Daar kun je dus de antenne zo in de computer steken. Helemaal luxe. Verder heeft ie natuurlijk allemaal leuke hebbedingetjes, maar daar moeten we eerst nog even goed over nadenken.


Maandag 1-11-2010

Kalki, onze kleine poes, voelt zich al 3 dagen niet zo lekker en sinds gister wil ze niet eten. We vragen Han van de 'Condor' of hij ons even naar de dierenarts wil rijden. Han moet zelf om 11 uur bij de oogarts zijn en zet ons om half 11 bij de dieren arts af. De arts kan niet echt iets vinden. Alleen dat Kalki hoge koorts heeft. Ze krijgt een spuit met antibiotica en koortsverlager en natuurlijk krijgen we ook antibiotica en oogzalf mee naar de boot. Op de terugweg duiken we met zijn allen de Albert Hein in (jaja) die ligt toch op de route. Terug op de boot voelt Kalki zich goed en begint meteen te eten, gelukkig maar. Bas gaat de antenne installeren en Kim en ik doen schoolwerk. Na de aardappelen, broccoli met echte Nederlandse gehaktballen begint het te spoelen, echt niet normaal! Binnen 15 minuten zijn beide watertanks van 350 liter gevuld. Even later steekt de wind op en de boten in de haven beginnen aan hun ankers te trekken en draaien met de wind mee. Achter ons zien we de deklichten aangaan. De “Gabber” en nog een boot liggen tegen elkaar aan te botsen. De bemanning probeert ze dapper uit elkaar te houden. We zien dat ze er een paar stootwillen tussen de boten plaatsen en blijven eerst even zo liggen. Tja met dit weer is het ook niet te doen om je boot te verkassen. De wind neemt al snel weer af maar het regent de hele nacht.

Wednesday, November 10, 2010

vacantie Curacao Pake en Beppe 2



Zaterdag 16-10-2010

Al vroeg is iedereen in rep en roer. We zeilen vandaag naar Bonaire. De wind is gunstig, 4-5 Bf uit Oostelijke richting. In het kanaal van het Spaanse Water naar zee worden de zeilen gehesen. Met de motor bij varen we pal zuid om Curaçao vrij te varen. Daarna noordoost richting Bonaire. We krijgen nog een paar tropische buien over ons heen en een stevige onweersbui. Dat maakt het even niet leuk. We varen aan de wind en het wordt een paar uur stevig hakken en Jantje is niet helemaal happy. Het is toch een mooie tocht onderweg zien we veel vliegende vissen. De vissen zijn ongeveer 10 cm lang en zweven op hun vleugels een behoorlijk eind boven de golven. Een leuk gezicht. Rond 17:00 uur leggen we de boot vast aan een mooring op de rede van Kralendijk, niet ver van Karels Bar.

17-10-2010

Er is op deze zondagmorgen al vroeg actie aan dek. De zeilen worden opgedoekt en de zonnetent weer opgehangen, zonder is het veel te warm onder de stralende zon. Eerst maar even afkoelen in het prachtige heldere water. Het is een lust. Tientallen vissen knabbelen aan de onderkant van het schip. De bodem is weer flink begroeid met schelpen en slierten wier. Bas en Kim snorkelen naar de kant, daar zijn nog meer soorten vis te vinden. In de middag maken we ons klaar voor de happy hour bij het Plaza ResortBonaire, een schitterend complex met een leuk zwembad, die direct veroverd wordt door Kim. Ze maakt direct contact met kinderen en heeft de meeste plezier. We liggen eerst nog een tijdje op de stretchers voordat het happy hour begint en start

en met een grote pull Heineken, heerlijk! Het wordt drukker bij de strandbar, een leuk muziekje vanaf een oude truc en een stoïcijnse diskjockey. Een van de gasten zingt een paar nummers van de groep “de Dijk”, we gaan er met een cocktail (mudslide) eens lekker voor zitten. Kim steelt de show door onverstoord met de zanger op het podium te gaan dansen met allemaal disco lichtjes om haar heen. Jammer genoeg is de batterij van het fototoestel leeg. Ook wij laten ons van de goede sportieve kant zien en hossen met de menigte mee op de dansvloer. Kim doet ook dapper mee tot ze bekaf bij pake in de armen in slaap valt. Wij feesten nog even door. Het is echt oergezellig om half 11 breken we op en varen met de dingy terug naar de KIM en zoeken moe de kooi op.


18-10-2010

Vanmorgen naar Customs om in te klaren. Moppers van de douane dat dit zaterdagavond meteen had moeten gebeuren en wij denken dat dan alles dicht is.In Kralendijk is het heet. Zeker na het bezoek aan het lekkere koele kantoor van Customs.In een duikzaak gaan we op zoek naar een duiklamp voor Bas. De dames zijn niet zo op de hoogte hoe de apparatuur werkt. Het tempo ligt ook niet al te hoog, de prijs wel.. Een bakje koffie met appelgebak(zelf gebakken) smaakt goed. In de supermarkt doen we wat boodschappen, Bas, Reina en Kim gaan hierna naar de boot en pake en beppe willen het dorpje nog even goed verkennen. Er is weinig te beleven, maar het is ook op het heetst van de dag het lijkt dat wij de enige domme Nederlanders zijn die door de hitte sloffen. Bij Karels nemen pake en beppe een lekkere frisse Corona pils. Een mevrouw uit zeeland geeft puffend haar verslag dat ze vaak naar Bonaire komt, maar dat ze ook blij is dat ze morgen weer naar huis kan waar ze door haar zoon wordt verwelkomt met een grote pan boerenkool. Na de oproep via de walkie talkie komt bas ons halen. Pake gaat meteen zijn nieuwe flippers uitproberen met verwoestende snelheid klieft hij door het water. Bas is gevraagd voor een lasklus aan de mast van een Nederlands schip wat op Santa Margaritha is gekocht, dit brengt weer wat geld in het laatje. Na het eten zakt iedereen onderuit met een mooi boek of een krantje.

19-10-2010

Klein Bonaire is een laag koraaleiland voor de kust van Bonaire. De bomen zijn hier in het verleden allemaal gekapt voor de productie van houtskool en het eiland heeft in de slaventijd jaren gediend als quarantaine eiland voor de zieke slaven. Ze werden hier afgezet met wat voedsel en wanneer ze het overleefden dan kwamen ze weer in het arbeidsproces. Ja, zo ging dat vroeger. Het snorkelen en duiken bij dit eiland is een belevenis. Na een honderd meter vanaf het strand duikt de bodem bijna loodrecht naar de diepte en op die rand is er een betoverende scala aan vissen, schildpadden en de mooiste koraal. Tijdens het snorkelen ontdekt Bas een koraalduivel (lionfish). Deze zeer giftige vis is een ecologische ramp voor de Caribische eilanden. Ieder maand leggen deze vissen 30.000 eitjes waardoor ze zich snel verspreiden. Ze hebben giftige uitsteeksels. Wanneer je als zwemmer er door wordt gestoken is het levensbedreigend en het dier eet veel jonge vis waardoor vissen geen kans krijgen zich te ontwikkelen. Voorzichtig is het visje gevangen en van alle kanten bewonderd, want het is een prachtige vis. Uiteindelijk is het doodgeslagen en met militaire eer diep begraven. De zon begint al te za

kken wanneer we terug varen. Inmiddels is de “Victory” van Jan-Bart en Monique ook aangekomen.

20-10-2010

We huren vandaag 3 scooters om het eiland te verkennen. Om 9 uur staan we voor de deur van het verhuurbedrijf aan de Kaya Grandi. Drie oude scootertjes staan op ons te wachten. Na de nodige instructies starten we richting het Gotomeer. Kim zit met een coole helm en bril bij Bas voorop en beppe zit achter de brede rug van pake. In het Gotomeer fourageren tientallen flamingo's en de omgeving is prachtig, het lijkt wel het wilde westen. In het plaatsje Rincon stoppen we voor een koel drankje. Het is al middaguur en we bestellen een portie nasi met wat lekkere dingetjes. Iets voorbij Rincon is een museum, Mangazina di Rei, hier woonden de slaven. Ze moesten iedere zaterdagavond vanaf de zoutpannen hier naar toe lopen om hier hun wekelijkse provisie en gereedschappen te ontvangen. Bijzonder is ook het hek van cactussen, ze

worden kruislinks neergezet en vormen zo een ondoordringbare afscheiding. Langs de Kaminda tras di Montana rijden we naar Kralendijk, het is bloedheet en de zon schijnt ongenadig. We stoppen bij een supermarkt om water te halen en smeren ons weer in met zonnebrand 50+. Op de Kaminda Sorobon slaan we linksaf over een stoffig hobbelig paadje naar Cai aan het Lac Cai, dit meer is erg ondiep en het water warm, we duiken erin om wat af te koelen..(hoezo afkoelen). Er liggen drie bergen conchschelpen. Jammer dat we die niet mee mogen nemen. Aan de andere kant van het meer is een surfschool “Jibe City” met een leuk restaurantje bij een klein strandje. We hebben wel weer een koel biertje verdiend. We rijden om het grote Pekelmeer en komen bij de bekende slavenhuisjes van Oranje Pan. Op een groot bord staat de geschiedenis van het Pekelmeer. Voor de Nederlanders met het echte VOC mentaliteit een prima handel, maar een ellendig bestaan voor die arme slaven. Dan te bedenken dat hier wel 10 man/vrouw in deze hutje sliepen en dan in het weekend helemaal naar Rincon moesten lopen voor hun eten. De scooters gaan terug naar de verhuurder en het was weer

een geslaagde dag.

21-10-2010

Ontbijt-lezen-koffie-zwemmen-lezen-lunch-lezen-zwemmen-bakje thee-lezen-eten-snorkelen-naar bed. Dit is het ritme van een luie dag.

22-10-2010

Vandaag staat een tocht naar het natuurpark “National Park Washington–Slagbaai” op het programma. We huren een pick up truck en rijden via Rincon naar de entree van het National park. Bij deze ingang is een kleine tentoonstelling over de slaventijd en de vegetatie en de hier levende dieren. Het park was tot de dertiger jaren een plantage waar het geneeskrachtige Aloë Vera werd verbouwd. De bossen werden gekapt en het hout werd verwerkt tot houtskool. Koraalbrokken werden in de kalkovens tot kalk gebrand. In het meertje Salina Matijs staan een paar prachtige roze flamingo's. De wegen zijn verschrikkelijk slecht, dit komt mede door de overvloedige regenval van de laatste weken. Aan de noordkust verwachten we een spuitende “blow hole”. Die is er niet. De Boca Chikitu kan nu wel in Boca trash veranderd worden. Er liggen echt duizenden plastic flessen en andere troep in de boca. Wat zijn wij mensen toch viespeuken. Het vroegere lighthouse “Malmock” is een ruïne. Je moet hier niet struikelen en vallen want de rotsige kalkbodem heeft vlijmscherpe punten. Kim staat in de ruïne en ziet mogelijkheden om hier een patatzaakje te beginnen. We spelen het spel vrolijk mee en eten hier heerlijke stenen patatjes en bitterballen. Bij het Slagbaai restaurant halen we echte patat en een pilsje. Het is hier een mooi strand om te snorkelen maar we gaan verder om de vogels en leguanen te zoeken maar jammer genoeg vinden we ze niet! Na de uitgang gaan we een onverhard pad in, die evenwijdig aan de kust loopt. We rijden langs grote windmolens, die 25% van de energie van het eiland leveren en komen bij inscripties van indianen die te maken hebben met sterrenkundige kennis van de indianen. In Kralendijk hebben we een afspraak met Karin en Roger, vrienden van Reina en Bas. Ze hebben elkaar 10 jaar geleden in Carriacou voor het eerst ontmoet. Na een gezellige borrel en een barhap varen we terug naar de boot .


23-10-2010

De auto moet om 10 uur terug zijn bij de garage. Reina, Bas en Kim doen nog even wat boodschappen want morgen varen we terug naar Curaçao. Onderwijl ruimen pake en beppe de boel op en geven de boot binnen even een goede beurt. We gaan uitklaren zodra Bas, Reina en Kim terug zijn.s Avonds nemen we afscheid van Bonaire met een heerlijk etentje bij restaurant “It rains fishes”. Die man die tegenover ons zat, was dat nou echt Maxime Verhagen? Jazeker! In zijn Twitter bericht stond dat hij een weekje vakantie had gehad! De zonnetent wordt alvast opgeruimd en binnen van alles zeevast gezet.

24-10-2010

Op de rede van Kralendijk worden de zeilen gehesen en in de stralen van de opgaande zon zeilen we voor de wind richting Curaçao. De “knientsjedagen” zitten er voor pake en beppe bijna op. Onderweg wordt de vislijn uitgerold en na een uurtje horen we de klik van de klem. We hebben beet. Bas trekt de handschoenen aan en haalt de lijn in. Er komt een prachtige vis boven. Een Sailfish. Een slanke vis met een geweldige rugvin en met een scherpe bek als een zwaardvis. Het is zo’n mooi beest dat er wordt besloten het dier vrij te laten. We zeilen nu pal voor de wind en de fok wordt uitgeboomd. Dat scheelt weer in snelheid maar een spinaker zou hier op zijn plaats zijn. Bij Curaçao worden we nog ingehaald door een stevige bui. De zeilen worden ingehaald en we varen op de motor het kanaal in naar het Spaanse Water. Het is weer zoeken naar een goede ankerplaats. We moeten wel buiten de gele boeien liggen want het is druk in de baai. We krijgen direct weer commentaar van de zeilschool. De “Victory” loopt ook binnen. Aan de spiegel hangt een grote wahoo. Trots laat Jan-Bart zijn vangst zien en hij belooft dat we een stuk zullen krijgen. Dat lijkt ons een goed idee.


25-10-2010

We moeten ons vandaag weer inklaren, wat een gedoe toch. We bellen rond voor een auto en huren eentje bij ene Marc. We zullen worden gehaald maar de monteur is zeker de weg kwijt want we worden pas na een dringend telefoontje na een uur gehaald. De auto is prima. We tuffen naar Willemstad doen de nodige administratieve handelingen en gaan nog een boodschap doen bij de Yamaha dealer. In de Amandelstraat 37 heeft Renny gewoond toen ze hier stage liep voor de Pabo. Op haar verzoek maken we een paar foto’s. Nog eens naar Mambo Beach en terwijl een tropische bui alle gasten van het strand verjaagt zitten wij aan ons galgenmaal. De Irish Coffee na afloop maakt de maaltijd rond en voldaan gaan we “schipwaarts”. Voor dinsdag 26 oktober is onze terugvlucht geboekt. We pakken de koffers, zoeken een plekje voor de cadeaus, nemen nog een laatste duik en na het douchen heeft Reina de Wahoo heerlijk gebakken. We laten de vis goed smaken. De tocht naar het vliegveld voert ons nog eens langs allemaal bekende plekjes en om drie uur worden de koffers ingenomen en worden we gesommeerd om direct door te lopen naar de douane voor de uitgebreide controle. Niks nog even een ijsje met de jongelui. Inmiddels is Reina even naar het toilet en bij haar terugkomst is Kim weg. Lichte paniek. Pake vindt haar terug bij de toiletten. Ze was achter Reina aan gelopen en in de consternatie had niemand haar gemist. Dat was schrikken. Bas en Reina waren even goed nijdig op haar en het afscheid verliep daardoor een beetje droevig. Vlucht 0785 had weer enige vertraging omdat alle bagage nog niet aan boord was. Om 17:20 uur vertrokken we met de Boeing 747-400 richting Amsterdam. We werden weer goed verzorgd. s Morgens om 07:30 uur landt het vliegtuig op Schiphol. Buiten is het echt Hollands weer. Het motregent, het is 8˚C en er staat een harde wind uit Z.W. Het is KOUD! Direct alle extra kleren aan en we lopen direct door naar het station. Om tien voor negen vertrekt de trein naar het noorden en om veertien minuten over elf staan we op het station waar Renny ons met Merel en Robin op staat te wachten. Thuis direct de kachel op 21 graden en om een uur of twee lagen we lekker even te bekomen van de reis onder ons donzen dekbedje.