KAAP VERDEN- TOBAGO

8 december
Deze nacht was niet echt rustgevend.. Vlak voor het donker werd, worden een paar boten gewaarschuwd dat een groot schip binnen zou varen en dat ze op moeten schuiven, dus een franse knakker dacht, kom, laat ik mijn anker nou eens vlak naast dat aluminium schip gooien dan lig ik goed. Dat hebben we geweten, de hele nacht hielden wij wacht omdat ons roer bijna over hun ankerketting knalde en er was geen ander plekje meer te vinden waar wij met ons schip even konden gaan liggen, de Fransen lagen heerlijk te slapen en dan nog te bedenken dat wij nog een nachtje bleven om goed uit te rusten voor de reis.
Om 7 uur hebben we er genoeg van na een snel ontbijt gaat het anker op en beginnen we “lekker uitgerust” de grote oversteek.
Het eerste deel van de dag is er weinig wind en om toch een beetje bij de eilanden vandaag te komen varen we een stuk. Later op de middag steekt de wind op en kunnen we met halve wind verder zeilen.
s' Avonds is er helemaal geen maan dus op mijn eerste wacht is het echt pikkedonker met een geweldige sterrenhemel. Toch moet het wel weer even wennen, zo het donker invaren op vol vertrouwen...

12 december 2009
2 uur ’s nachts word ik door Bas gewekt er is een lichtje aan stuurboord.
We zien een rood licht wat betekent dat de boot vóór ons langs zou moeten varen maar het blijft maar aan stuurboord hangen, naast de boot aangekomen zien we opeens een groen en een rood licht en een grote boeggolf.. wij doen snel de zeilen naar stuurboord en geven plankgas, de dek lichten hebben we aan! Dan komt er een zoeklicht van de andere boot en draaien ze bij... zo dat kost ons weer 5 jaar van ons leven. Op ramkoers midden op de oceaan!!!!

13 december 2009
We vragen ons af hoeveel we de klok moeten bijstellen op de reis ik haal het boekje over Suriname er bij en zie dat we -4 uren van Nederland zitten als we er aankomen.
Ik snuffel nog wat verder in het boekje en tot mijn grote verbazing lees ik dat we een visa nodig hebben om Suriname in te mogen? HUH??
We hebben allebei geen zin in bureaucratie en eigenlijk ook wel zin om lekker op een palmstrandje te liggen in de Cariben dus: Tobago, here we come!!
s' Nachts zien we de boot weer waar we gister bijna een aanvaring mee hadden. We vinden dit een beetje vreemd, we doen de verlichting uit en gaan met een grote boog om ze heen..

16 december 2009
We hebben het record dobberen gebroken!! We liggen al 4 dagen te dobberen en nu gaan we echt niet voor- of achteruit. Natuurlijk gooien we, hoe dan ook, onze lijntjes uit in de hoop een visje te vangen deze keer hebben we ze net iets te lang laten hangen en hadden een eng monster aan de lijn met lange naald tanden en grote zwarte ogen. Bas kreeg het beest zonder het aan te raken van de haak. In het donker wordt er dus niet meer gevist. Vandaag kwamen er twee schepen langs varen, gelukkig kijken we nog steeds elke 15 minuten. Dus kunnen we uitwijken als het nodig is.
Kim voelde zich niet zo lekker vannacht en heeft overgegeven. We denken dat ze te veel pannenkoeken heeft gegeten.

19 december 2009
Daar gaan we weer!! 15 tot 20 knopen plat voor het lappie. Het is erg comfortabel op de boot, de zee is erg vlak.
Meteen hebben we beet aan beide lijnen we halen een dorade binnen van ongeveer een meter en een wahoo van een meter. De dorade laten we weer gaan een wahoo hebben we nog nooit gevangen en die willen we proeven, het is een lange vis net als een barracuda alleen heeft hij een andere bek met allemaal kleine zaag tandjes. Ik maak er s' avonds kibbeling met koolsla en knoflooksaus van! Njammie.
We komen hier midden op zee nog steeds vogels tegen. Een lijkt op een boobie maar net iets dikker, ook komen er 2 witte vogels langs met pluimen aan de staart, misschien een paradijs vogel? Dan heb je nog dat kleine zwarte vogeltje wat net als een dolfijn steeds vlak boven het water voor de boot langs zweeft.
Ik hoor altijd dat, als je weer bij land in de buurt komt, je vogels gaat zien. Maar wat moeten deze vogels hier dan midden op de oceaan?
Aan boord is alles lekker relaxed, Kim en ik zijn veel aan het knutselen en Kim kan ook goed helpen met koken en dingen pakken. Lekker in badje spelen is ook altijd leuk, maar nu we weer sneller varen is dat niet echt handig.

TOBAGO
26 december 2009
LAND IN ZICHT!!
Op de motor en zeilend gaan we op het eiland af. Door rare stromingen lijkt het net of we recht op een stel rotsen afvaren genaamd: Adios rocks, maar volgens de GPS gaan we precies goed.
Kim is helemaal klaar om haar eerste vissen in de Cariben te zien. Ze heeft haar snorkel al op, om 11:00 uur gooien we na 19 dagen op zee de kromme spijker in de baai.
De dingy gaat te water en we gaan het land op. Kim doet een paar stappen naar links en een paar naar rechts nog een paar naar links en heeft daarna haar land benen weer gevonden. Bij ons duurt dit iets langer.
Het eiland is erg groen we zien mangobomen, bananenbomen, papaja bomen, palmbomen noem ze maar op.
De mensen zijn allemaal opgedirkt voor de kerst. Mannen in zwarte pakken met een zwarte hoed en witte strik, de vrouwen dragen jurken in alle kleuren van de regenboog.
Het inklaren kost ons een kapitaal. Niet echt een goed idee om op tweede kerstdag binnen te varen.
Na nog een wandeling door het dorp en een paar snelle pannenkoeken, liggen we om 19:30 uur allemaal onder zeil.