SINES- PORTIMAO

SINES – PORTUGAL
4 oktober 2009
Sines is een aardige havenplaats met een mooie baai en is bekend omdat hier de bekende Portugese ontdekkingsreiziger Vasco da Gama hier is geboren.
Vandaag staat de tocht naar Sagres op het programma. Het was de laatste dagen mistig, maar het is vanmorgen helder weer. Maar na een paar mijl varen zitten we in dichte mist. Dit is zonder radar niet verantwoord door te varen en zijn binnen een uurtje terug in de haven.
Nadat pake en beppe zijn opgehaald door hun vriendin Lique Somer, om bij haar nog een week te logeren, boden de eigenaars van s.v. 'Freedom' aan om morgen met elkaar te vertrekken. Zij hebben radar aan boord en zij kunnen ons via de marifoon waarschuwen als er een schip aankomt.
s'Avonds maken we de boot zeilklaar en gaan we vroeg op de kooi.
De volgende morgen om half 9 vertrekken we. De wind waait uit het zuiden dus pal tegen ’t lappie. Op grootzeil en motor redden we het net.
Na twee uurtjes varen gaat opeens het motor alarm af, de motor wordt snel uitgezet en Bas duikt de motorkamer in. De V-snaar is aan flarden! WAT NU?
We nemen contact op met de Freedom. Zij hebben nog een V-snaar liggen maar die is groter als die van ons... we gaan het toch proberen. De Freedom komt langszij en probeert een lijn over te gooien. Dit valt niet mee op open zee maar met de tweede poging hebben we de lijn te pakken en trekken we de nieuwe V-snaar aan boord, Bas zet de poulies op zijn ruimst en het lukt net om de V-snaar draaiende te houden, gelukkig we gaan weer! Tegen de wind tuffen we verder.
Om 1800 uur ronden we Cabo de Sao Vicente. Op de kant staan een paar mensen met een grote vlag naar ons te zwaaien. Het zijn Pa, Ma en Lique, wij zwaaien dapper terug.
Een uurtje later gooien we het anker uit in de haven van het vissersdorp Sagres op een akelige ankerplaats, grote rotsen achter ons en het anker ligt op allemaal kleine steentjes, we vertrouwen het niet en durven niet van boord om gezellig een hapje mee te eten, we eten dus maar een noodle soepie.
Na een nachtje rollen word het tijd om even de benen te strekken. We gaan aan land daar staan we ook niet stevig op de grond, die opeens niet meer beweegt. Na een tijdje komen Lique, Wolfgang, pake en beppe aanrijden. We lichten het anker en met een prachtig windje kracht 4-5 uit het zuiden varen we in 4 uurtjes naar Portimao.
Nadat we geankerd hebben komen we erachter dat er door de zuidenwind een lekkere deining de haven binnenloopt. Gelukkig wordt morgen wind uit het noorden verwacht.
Deze ligplaats is erg leuk. We hebben het prachtige strand van Feraguda “voor de deur”.